Deze week viel dan ein-de-lijk mijn exemplaar van Schrijven kreng in de brievenbus. Ik keek er namelijk al naar uit sinds schrijfster Lisette Jonkman op haar site aankondigde dat haar vierde boek geen roman zou worden, maar een schrijfgids waarvan je zin krijgt om te schrijven. Een briljant idee van haar redacteur Hedda, want naast schrijven is Lisette ook heel goed in mensen enthousiasmeren. Ik las Schrijven kreng dan ook weer in no time uit en bruiste al snel van schrijfzin en van heel veel opborrelende ideeën.
Ik volgde braaf de tip op om er een schrijfblok bij te pakken, en die had ik ook wel nodig tijdens het lezen. (Dat zie je nog niet op deze foto, want net als Lis kan ik er niet tegen als mensen meelezen met wat ik schrijf – behalve als ik er heel bewust voor kies om iets de wijde wereld in te slingeren. En er verschenen nog wat ingevingen op mijn schrijfblok die simpelweg te briljant zijn om te verklappen – tot ik ze zelf heb gebruikt natuurlijk.)

Ik las Schrijven kreng in één dag uit, maar sloeg het tussendoor wel regelmatig dicht. Om zo’n briljant idee op mijn schrijfblok te krabbelen, of om even diep na te denken over mijn personages. De tips over personages en karakterdossiers maken lekker op me inwerken tijdens een boswandeling. Ook leuk: net nadat ik het stuk over dialogen had gelezen, keek ik een aflevering van GTST. Watch and learn, was dat, want als er íets geschikt is om te zien hoe personages een duidelijke eigen stem en rol in het geheel hebben, is het wel een soap.

En nu heb ik dus een “probleem”. Sinds ik Schrijven kreng opensloeg, kan ik niet meer stoppen met letten op alles wat ik zie en hoor. Ik heb er nog wat boek- en blogideeën bij gekregen (thanks, Lis, en dat terwijl ik al in de schrijverscategorie ‘Ideeënfabriek’ (gemixt met de Perfectionist) viel!) en mijn gedachten gaan nog meer alle kanten op dan anders. Het lijkt alsof ik in een soort ideeënpretpark terecht ben gekomen en ik op een mysterieuze wijze van de ene in de andere attractie terechtkom – zonder dat ik tussendoor even kan pauzeren. Toch is door Schrijven kreng niet alleen de Ideeënfabriek (Lisette deelt schrijvers (in spe) op hilarische wijze in vijf categorieën in) in mezelf verder aangewakkerd, maar zeker ook de planner. Laat die karakterdossiers maar komen!

Behalve haar ervaringen en tips, deelt Lisette Jonkman ook een heleboel schrijftheorie met je. Ze vertelt over verschillende typen personages, tijden en perspectieven en taalgebruik, en dat allemaal op de herkenbare Lis-manier. Een van de dingen die ik heel leuk – en leerzaam! – vond om te lezen, waren de meer technische schrijftrucs die je in kunt zetten in je verhaal. Daarnaast bevat het boek weer een hoop poepverhalen (pun intended!) en hilarische blunders. De schrijfopdrachten (de ene nog leuker dan de andere) uit het boek heb ik vanwege mijn al overlopende hoofd nu nog even overgeslagen, maar ik ben ervan overtuigd dat die mijn redding zullen zijn bij toekomstige schrijfdips. Sowieso is Schrijven kreng geen boek dat je op de hoogste plank van je boekenkast moet neerzetten. Nee, dit boek wil je er absoluut nog eens bij pakken om stukken na te lezen en dingen in de praktijk te brengen.

Dus mijn tip aan iedereen die ambities heeft op het gebied van creatief schrijven: Lezen kreng!

[bol_product_links block_id=”bol_5478cdbb57707_selected-products” products=”9200000030255223″ name=”Schrijven Kreng recensie” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]