De winter is officieel begonnen! Ik blijf het gek vinden dat het grootste deel van december nog als herfst telt, terwijl het voor mijn gevoel al lang en breed winter is. Maar goed: zowel de herfst en winter zijn heerlijke seizoenen om lekker op de bank in een boek te kruipen. Dat deed ik dan ook de afgelopen maanden – en dit zijn de boeken die ik las.

Alles wordt fantastisch – Rachel Shukert

Dit boek kocht ik een eeuwigheid geleden op het Boekenfestijn – best jammer dat dat niet meer bestaat. In Alles wordt fantastisch vertelt actrice Rachel Shukert over haar eigen leven. En dan specifiek: hoe ze na haar afstuderen naar Europa gaat voor een reizende voorstelling. De achterflaptekst belooft “een humoristisch verslag van een Amerikaanse in Europa”. Nou, ik moet zeggen: dat vond ik dus nogal tegenvallen. Een groot deel van het boek beslaat vrij random verhalen uit haar leven die lang niet allemaal even boeiend zijn.

Daarnaast ergerde ik me een beetje aan haar en aan hoe ze allerlei dingen over Nederland zegt die helemaal niet kloppen. Zoals dat we met Sinterklaas geen cadeautjes krijgen, maar alleen een chocoladeletter en een sinaasappel in onze schoen. Nope, dit boek was duidelijk niet mijn favoriet.

Het hoogsensitieve kind – Elaine Aron

Elaine Aron is dé autoriteit op het gebied van hoogsensitiviteit. Vriend O. nam Het hoogsensitieve kind (origineel: The Highly Sensitive Child) al voor ik zwanger raakte mee uit de kringloopwinkel. Want ja, elke hoogsensitieve volwassene was natuurlijk ooit een hoogsensitief kind.

Ik vond het een erg interessant en nuttig boek om te lezen tijdens mijn zwangerschap. Met twee hoogsensitieve ouders is de kans natuurlijk vrij aanwezig dat we Elaine Arons aanbevelingen in de praktijk kunnen gaan toepassen. Het boek is een erg fijn naslagwerk – duidelijk opgebouwd en met veel herkenbare voorbeelden. Zeker een aanrader – al liet de Nederlandse vertaling hier en daar wat te wensen over.

Hoe ik mijn hond leerde praten – Christina Hunger

Dit boek is mijn absolute favoriet uit dit lijstje. Bij het horen van de titel denk je misschien “yeah, right”. Maar Christina Hunger heeft het écht voor elkaar gekregen om haar hond Stella te laten praten – of in elk geval: de mogelijkheid gegeven om te communiceren vanuit haar eigen behoeften.

Als logopedist werkt Christina Hunger onder andere met kinderen met spraakproblemen die gebruik maken van een soort spraakcomputer (AAC: Augmentative and Alternative Communication). Daarnaast weet ze vanuit haar professionele expertise alles over de taal- en spraakontwikkeling van jonge kinderen. Als zij en haar vriend een puppy krijgen, ziet ze de overeenkomsten in communicatieve vaardigheden en besluit ze Stella ook de kans te bieden om te leren praten.

Ik vond het boek onwijs interessant en leerzaam, maar ook gewoon ontzettend leuk om te lezen. Het is jammer dat ik op dit moment niet echt de tijd en ruimte heb om er zelf mee aan de slag te gaan met onze honden. Wat het me sowieso heeft gebracht, is dat ik nog bewuster bezig ben met wat onze honden ons proberen te vertellen. Want dat ze véél meer taal passief begrijpen dan je misschien zou denken, dat is me na het lezen van Hoe ik mijn hond leerde praten wel duidelijk.

Enne: als je benieuwd bent naar deze pratende hond, bezoek dan vooral Christina’s eigen website en YouTube-kanaal.

On Writing – Stephen King

Over een periode van een paar maanden las ik On Writing, het schrijfboek van Stephen King. Het is zeker geen saai leerboek, want de bekende auteur vertelt in een groot deel van het boek vooral hoe zijn carrière verliep – en dus ook over wat hij allemaal geleerd in al die tijd. Zeker een aanrader als je zelf meer met creatief schrijven wil gaan doen!

Twee zusjes – Kristin Hannah

Een minibieb-boek! Kristin Hannah heeft al aardig wat bestsellers op haar naam staan, maar toch was dit boek het eerste wat ik van haar las. Twee zusjes gaat over Meghann en haar jongere zus Claire. Ze zijn niet alleen erg verschillend, maar hebben ook wat lastige dingen meegemaakt in hun jeugd. Daardoor is hun band moeizaam.

Ik vond het een oké boek. Ik wilde wel steeds doorlezen, maar ergerde me zo nu en dan ook aan de soms wat onrealistische gebeurtenissen die wel voor erg veel drama zorgen.

Je ogen verraden je – Steven van der Hoeven

Dit boek stond al een eeuwigheid ongelezen in mijn kast. Ik wist ook niet meer waar het over ging, maar dat is dus een behoorlijk heftig onderwerp: pedoseksualiteit. Steven van der Hoeven vertelt zijn eigen verhaal: over hoe hij als kind in een groot christelijk gezin slachtoffer werd van het misbruik door een familievriend.

Ik moest er in het begin even inkomen, maar daarna greep Je ogen verraden je me echt. Door de persoonlijke details krijg je echt het gevoel alsof dat je alles van dichtbij meebeleeft als vlieg aan de muur. Een heel indrukwekkend boek!

De laatste liefdesbrief – Jojo Moyes

Weer zo’n boek waarbij ik na het lezen van het eerste hoofdstuk even dacht: hmm, ik weet het niet. Je maakt kennis met journaliste Ellie, die in het archief van de krant waar ze voor werkt een bijzondere oude liefdesbrief vindt. Het eerste hoofdstuk is geschreven in de derde persoon tegenwoordige tijd en dat vond ik niet prettig lezen – en ook voelde ik nog niet direct een band. Gelukkig duiken we daarna het verleden in. Je leert Jennifer kennen: de ontvanger van de betreffende liefdesbrief. Haar verhaal sleepte me wél direct mee.

Waar veel boeken met een verhaallijn in het nu en eentje in het verleden per hoofdstuk afwisselen van perspectief, is dat hier niet het geval. Mede daardoor werd ik er helemaal ingetrokken en werd het lezen van De laatste liefdesbrief een heel fijne ervaring, zoals ik gewend ben met boeken van Jojo Moyes. Aanrader als je op zoek bent naar een fijne roman waarin je je lekker kunt verliezen.

Wilde Tuinen – Katie Fforde

Wilde Tuinen stond ook al een hele tijd ongelezen in mijn kast. Van Katie Fforde heb ik al eerder boeken gelezen waar ik erg van genoot. Omdat dit boek al wat ouder is, was de cover van het exemplaar dat ik bezit echt he-le-maal niet meer van nu, en ook verre van aantrekkelijk. Gelukkig weerhield dat me er niet van op het toch te lezen.

Het boek draait om Althea, een alleenstaande moeder van drie pubers die haar baan verliest. Dat vindt ze een mooie gelegenheid om haar hobby tuinieren naar een hoger niveau te tillen. Niet geheel verrassend komt er ook een liefdesverhaallijn, maar dit is zo’n boek waarin dat niet storend is, omdat de rest gewoon heel fijn en goed uitgewerkt is. Het verhaal heeft voldoende diepgang en een hoop leuke en goed uitgewerkte personages. Ook dit is een heel fijn boek om lekker mee in een andere wereld te duiken.

Heb jij recent nog een leuk boek gelezen?