Ik lees aardig wat boeken per jaar. Dat betekent helaas ook dat ik niet van elk boek dat ik lees even veel geniet. In dit artikel bespreek ik drie boeken die me op een of andere manier tegenvielen.

Bestemd voor jou – Chantal van Gastel

Dit boek opnemen in een lijstje met teleurstellende boeken doet best een beetje pijn. Chantal van Gastel is namelijk een van mijn favoriete chicklit-auteurs. Misschien dat ik daarom te hoge verwachtingen had?

Ik kocht dit boek vorig jaar zomer voor 5 euro. Dat was een mooie deal, omdat ik hem eerder nog niet had gekocht omdat ik de originele prijs vrij hoog vond en – heel erg, ik weet het – omdat ik de cover nogal lelijk vond. Echt zo’n chicklit-cliché, blegh. Net als de titel trouwens.

Toch sloeg ik het boek vol goede moed open. Het was tenslotte geschreven door Chantal van Gastel! Het boek gaat over Jessica, die met haar vriendinnen Debbie, Hannah en Micky vlak voor de feestdagen een lang weekend naar het vakantiehuis van haar familie gaat. Ook Geknipt voor jou, een ander boek van Chantal van Gastel, draaide om deze vriendinnengroep, maar nu is Jessica in plaats van Hannah de hoofdpersoon.

Al bij het eerste hoofdstuk was ik niet écht verkocht. Het boek begint met een flashback naar een van de vakanties die Jessica en haar nichtje Micky samen beleefden in het familiehuis, en vervolgens wisselen de tegenwoordige tijd en het verleden zich steeds af. Op de een of andere manier voelde ik geen enkele klik met het boek en de hoofdpersonen – en dat terwijl ik van Chantal van Gastel gewend ben dat ze juist heel goed is in personages neerzetten waar je van gaat houden.

Mede daardoor ergerde ik me het hele boek lang aan allerlei details. Zo krijgen we helemaal niks te horen over waar de dames wonen en waar het vakantiehuis is. Misschien is dit bewust gedaan om het boek en de personages daardoor niet specifiek Nederlands of Vlaams te maken, maar ik vond het best irritant om geen idee te hebben van de afstand tussen beide plekken. Ook krijgen de plaatsen in het boek geen fictieve naam of iets dergelijks.

Het hele boek lang voelde ik een afstand tussen mezelf en de personages en de gebeurtenissen. Ik werd niet het verhaal ingetrokken, wat ertoe leidde dat ik mezelf regelmatig betrapte op gedachten als ‘Stel je niet zo aan’, ‘Doe niet zo moeilijk’ en ‘Lekker belangrijk, joh.’ Niet echt een handig uitgangspunt, maar het lukte me maar niet om met ze mee te leven.

Toch had dit boek op zich ook wel wat pluspunten. Het leest makkelijk weg, en het feit dat het veel meer draait om het geluk en het leven van hoofdpersoon Jessica dan om haar weg naar liefde voor iemand anders kon ik ook wel waarderen. De romantische liefde speelde wel een rol, maar overheerste zeker niet als thema. Veel andere recensies over Bestemd voor mij zijn wel enorm positief trouwens, dus wie weet is het wel iets voor jou!

My Sister’s Keeper – Jodi Picoult

My Sister’s Keeper kocht ik al een hele tijd geleden. Het verhaal van een meisje dat geboren is om haar zieke zus te helpen en dat besluit een rechtszaak aan te spannen tegen haar ouders sprak me erg aan. Dat moest wel een interessant boek zijn, toch?

Het boek wordt verteld vanuit heel wat verschillende perspectieven, dus niet alleen dat van donor Anna. Het is absoluut interessant om ook te lezen hoe haar ouders hun beslissingen maken en zo de gezinsdynamiek te ontdekken. Ook Anna’s advocaat is een boeiend personage. Ik vond het alleen wel jammer dat er in de loop van het boek steeds nieuwe verhaallijnen bij komen, waardoor Anna’s verhaal eigenlijk een beetje naar de achtergrond verschuift. Wat ik daarvoor terugkreeg? Een veel te Amerikaanse liefdeshistorie. Ugh.

Wat ik ook niet zo waardeerde, was dat auteur Jodi Picoult regelmatig op de proppen komt met overdreven literair bedoelde passages. Ze voelen niet authentiek en passen voor mijn gevoel niet echt in het boek.

Richting het einde van het boek worden de gebeurtenissen in het boek steeds ongeloofwaardiger en groeide mijn ergernis tijdens het lezen. Het absolute dieptepunt is wat er gebeurt na de uitspraak van de rechter. Zó intens stom! Toen ik het boek uit had, was ik alleen maar gefrustreerd en boos. De proloog slaat achteraf gezien ook al helemaal nergens op. Ik heb gelezen dat de film die gebaseerd is op het boek een ander einde heeft, dus daar ben ik wél heel benieuwd naar. Slechter kan het wat mij betreft toch niet meer worden, haha.

The Cupid Effect – Dorothy Koomson

Dorothy Koomson is een Britse auteur die al heel wat boeken op haar naam heeft staan. Ik heb er een aantal met veel plezier gelezen, vanwege haar schrijfstijl, de interessante thema’s en ook vanwege de spanning die in veel van haar boeken zit. The Cupid Effect is haar eerste uitgegeven boek en zowel de flaptekst als de eerste hoofdstukken maakten me erg nieuwsgierig. Hoofdpersoon Ceri gooit haar leven namelijk over een andere boeg door haar baan als journalist op te zeggen om een wetenschappelijke carrière na te streven. Daarvoor verhuist ze van Londen naar Leeds. Ze heeft zich voorgenomen om er nu eens voor te zorgen dat ze níét van iedereen die ze ontmoet het levensverhaal en al hun problemen te horen. Maar of dat gaat lukken?

Het begin van dit boek beviel me wel: het is vrolijk, hoopvol, prettig geschreven en ook humoristisch. Na een tijdje bekroop me echter steeds meer het gevoel dat ik geen idee meer had waar dit boek naar zou leiden. Je hoort allerlei verhalen van mensen rondom Ceri, maar haar eigen verhaal blijft achter. Ik vroeg me de hele tijd af wanneer er nou eindelijk eens iets steekhoudends zou gaan gebeuren. Want Ceri zelf, die had het maar de hele tijd druk met tv kijken. Ze heeft een lichte obsessie met een bepaalde serie, en omdat het boek al wat ouder is, voelde dat toch een beetje suf.

Wat ik ook vreemd vond, is dat Ceri een heel sterke intuïtie heeft, maar het voor elkaar krijgt om zelf een paar vrij duidelijke signalen van anderen totáál verkeerd te interpreteren. Dat klopt in mijn ogen simpelweg niet.

Aan het eind van het boek komen er wat dingen bij elkaar, en daardoor hield ik gelukkig geen heel grote kater over aan het boek. Er gebeuren zelfs nog wat verrassende dingen waardoor ik het boek als geheel uiteindelijk niet echt slecht vond, maar ik had gewoon hogere verwachtingen.

Wat was het laatste boek dat jou tegenviel? Stop je dan tussentijds met lezen of lees je – net als ik – vrijwel elk boek waar je aan begint uit?