Het is alweer tijd voor de negende en een na laatste editie van Dare to Wreck, de challenge die ik samen met Marlot en Maaike doe. Elke twee weken voeren we drie (willekeurige geprikte!) opdrachten van ons Wreck this Journal uit en doen we hier verslag van op onze blogs. Kijk mee!

Maak een papieren vliegtuig

Niet zo moeilijk, zou je zeggen. Toch speelde mijn gebrek aan ervaring met vliegtuigjes vouwen – ik kan toch niet gooien – me parten en moest ik even diep nadenken toen ik de pagina zag. Uiteindelijk bleek het niet al te lastig en vouwde ik het eerste toestel van Audrey Airlines. Ik heb ‘m maar niet gedoopt met champagne (doen ze dat eigenlijk ook bij vliegtuigen, of alleen bij boten?), want dat maakt de pagina er vast niet frisser op. En tja, ik heb het vliegtuig achteraf toch weer mooi in mijn journal geplakt, want ik heb nog altijd de neiging om het zo intact mogelijk te houden…

Leg vast wat je hebt gegeten

Dit vond ik wel een mooie gelegenheid om ons kerstmenu vast te leggen. Toen mijn vader me bezig zag met het boek, zei hij eerst hoofdschuddend dat ik niet goed bij mijn hoofd was. Nadat ik de opdracht (wrijf, smeer en spetter je eten/gebruik deze pagina als servet) had uitgelegd, suggereerde hij dat ik er ook een aardappelkroketje in kon plakken. Ik denk dat hiermee bewezen is dat sarcasme erfelijk is.

Wat je zoal op deze pagina zou kunnen zien: tomatencrèmesoep in de X, vleesjus als M, champignonroomsaus als A en hemelse modder als S. Verder heb ik de pagina onder andere opgeleukt met nog wat extra druppels soep, wortel, peterselie (zat op de wortel), slagroom, velletjes van spruitjes en een beetje van het binnenste van een aardappelkroketje – een hele vond ik zonde, en dat had de volgende opdracht vast niet makkelijker gemaakt… Fascinerend trouwens, dat eten dat zo lekker is er zo vies kan uitzien op een pagina…

Schrijf/krabbel op de zijkanten van het dagboek

“Sluit het dagboek”, zeggen ze dan. Eh, hoe? Mijn journal groeit nog harder in omvang dan mijn vetrollen na al het kersteten! Ik heb het daarom ook maar bij één kant gehouden, want aan de andere kanten zorgden onder andere wattenstaafjes voor enorme holtes als ik het boek dicht probeerde te doen…

 

Ben jij benieuwd wat Maaike en Marlot gegeten hebben en wat ze op hun boeken hebben weten te krabbelen? Bezoek dan hun blogs!