Tot een paar jaar geleden gaf ik eigenlijk bijna nooit geld aan goede doelen. Tuurlijk, ik gooide wel braaf wat muntjes in collectebussen, maar dat was het dan ook. Verder vond ik geld doneren aan goede doelen eigenlijk maar ingewikkeld. Er zijn zoveel mooie doelen en stichtingen die stuk voor stuk mijn steun zouden verdienen. Maar ja, vervolgens zag ik ook wel het nodige voorbij komen over geld dat aan de strijkstok bleef hangen. Duur betaalde directeuren en zo. Tja. Daar werd het nog gecompliceerder van. Dus wat deed ik? Ik liet het doneren maar een beetje voor wat het was. Ja, een vierwekelijks zakje plasma aan de bloedbank, dat gaf ik weg. Lekker handig, want dat vult zich ook weer aan.

Sinds een paar jaar heb ik het roer omgegooid en ben ik veel actiever aan de slag gegaan met geld doneren aan goede doelen. Dus heb jij ook het gevoel dat je iets wil doen, maar weet je niet waar je moet beginnen? Dan heb je misschien wel wat aan mijn verhaal.

Altruïsme zonder perfectionisme

Eigenlijk hoefde ik om deze omslag te maken maar één ding te doen: mijn mindset aan te passen. Nu heb ik eigenlijk een hekel aan dat woord, maar het is wel wat het is. Ik moest mijn overtuiging loslaten dat je wel moest weten waar je mee bezig was om geld te geven aan goede doelen. Die was namelijk nogal hardnekkige, net als mijn door de jaren ingesleten gewoonte om dingen die ingewikkeld zijn waar mogelijk te vermijden, omdat niks doen een makkelijkere optie was.

Maar gaandeweg veranderde er een aantal dingen in mij. Ik besloot mezelf meer uit te dagen en koos vaker voor de moeilijke weg, én ik werd me steeds bewuster van mijn eigen privileges. Ik heb hartstikke veel mee zitten. Puur geluk – waarom zou ik dat niet meer delen?

Doneren met je hart

Mijn huidige aanpak in doneren aan goede doelen laat zich kort samenvatten: ik volg gewoon mijn gevoel. Ik probeer zo min mogelijk te twijfelen als ik iets voorbij zie komen dat me aanspreekt. Want gewoon doneren aan een willekeurig goed doel is óók prima. Je hoeft niet een hele organisatie door te lichten of alle details te kennen. Volg gewoon je hart, heb het volste vertrouwen dat je donatie goed terecht komt en laat het dan los.

Een filmpje dat me daarnaast erg inspireerde, was deze TED talk.

Heel erg kort samengevat: we hebben de neiging om sterk te kijken naar de indirecte uitgaven van goede doelen. Wie het minste geld uitgeeft aan “randzaken” als personeel en marketing, die is goed bezig. Want zo’n non-profit-organisatie, die moet natuurlijk wel bescheiden zijn en z’n plek kennen. Terwijl het natuurlijk veel minder effect heeft als een organisatie duizend euro uitgeeft om tienduizend euro op te halen voor hun goede doel dan als een organisatie tienduizend euro uitgeeft en meer dan een miljoen ophaalt.

Je kunt er met die redenering voor kiezen om de organisaties te steunen die met elke euro de meeste impact bereikt – de meeste mensenlevens redt of positief beïnvloedt. GiveWell zette er een aantal op een rijtje. Zelf kies ik ervoor om uit te gaan van het positieve. Noem het naïef als je wil – ik vind het eerder een vorm van gezond optimisme. Want kun je het echt fout doen met geld doneren aan goede doelen? Ik denk het niet.

En dus geef ik als het goed voelt. De ene keer aan een organisatie waar ik mensen persoonlijk ken en die geraakt is door de watersnood. De andere keer aan kleding voor kinderen die opgroeien in armoede. En op weer andere momenten ging er geld naar een groenere wereld, een geadopteerd stukje bos of menstruatie-armoede. O, en tussendoor adopteerde ik ook nog een egel bij een opvang hier in de buurt. Hij heet Huffelpuf, had een moeilijke start, maar zijn verhaal had een happy end dankzij het geweldige werk van de vrijwilligers bij de opvang.

Doneren aan goede doelen: het kan heel simpel zijn. Je moet het alleen even doen. (Disclaimer: als je voldoende geld hebt natuurlijk. Anders is je eigen gezondheid en welzijn natuurlijk ook een héél goed doel.)