Blogland lijkt last te hebben van een massale epidemie. De symptomen: minder tot niet bloggen, uitspreken dat je overweegt te stoppen of zelfs het domein helemaal opzeggen. De blogdip is overal. Wat is er toch aan de hand?
Mijn eigen ervaringen
Tja, ook op mijn site is het tot vandaag exact twee maanden stil geweest. Inspiratie voor blogposts heb ik genoeg, tijd om te schrijven helaas wat minder. De reden dat er een tijdje geen blogposts zijn verschenen hier is eigenlijk niet zo ingewikkeld: ik had het te druk met leven. Yep, zo simpel kan het zijn. Eerst waren er wat heftige gebeurtenissen in mijn privéleven (alles gaat weer – relatief – goed!), en de laatste tijd speelden er eigenlijk alleen nog maar allerlei leuke dingen. Daar gaan jullie vanzelf meer over lezen zodra ik er iets over kwijt wil en kan. Ga ik jullie beloven dat er vanaf nu weer braaf elke week iets online staat? Nee! Ga ik stoppen? Absoluut niet!
Rigoureuze beslissingen
Maar te druk met leven dus. Is dat een schande? Lijkt me niet. Mijn blog is en blijft een hobby. Dat geldt voor de meeste bloggers – het kleine groepje professionele bloggers dat er hun geld mee verdient uitgezonderd natuurlijk. Waarom zijn we dan toch zo streng voor onszelf en lijkt alles of niets de norm? Bij andere dingen die je voor je plezier doet of bijvoorbeeld vriendschappen zijn we lang niet zo rigoureus, toch?
Is bloggen dood?
Ik geloof niet dat het blogtijdperk voorbij is, maar er is wel degelijk wat aan de hand. Minder nieuwe blogs, minder nieuwe blogposts… Minder bezoekers heb ik zelf in elk geval niet: mijn aandeel Google-bezoekers is inmiddels zo stabiel dat ik ook in blogloze periodes aardig wat publiek trek. Wel is een aantal voormalige bloggers grotendeels of volledig verhuisd naar YouTube, maar dat is naar mijn mening geen één-op-één-vervanging van bloggen. Het is natuurlijk wel steeds lastiger om over dingen te schrijven die niet al vaker de revue gepasseerd zijn, maar zolang je in je eigen unieke stijl blijft bloggen, blijven blogposts in mijn ogen lezenswaardig.
Dus medebloggers, blijf bloggen, dan blijf ik lezen! Wat zie jij als mogelijke oorzaken van een blogdip – bij jezelf en/of anderen?
20 december 2017 om 11:53
Amen! Heerlijk en ontzettend fijn dat je dit zo eerlijk hebt geschreven! En ik kan me helemaal aansluiten bij jouw mening. Waarom er zoveel druk op leggen als het een hobby is en het dus leuk moet zijn? Inmiddels heb ik de draai nu wel gevonden en kan ik me er makkelijker bij neerleggen als het door omstandigheden even niet lukt om iets online te zetten. Want het is een hobby en ik vind dat het dan geen moeten moet worden maar het vooral leuk moet blijven. En dan vermijd je die blogdip denk ik vanzelf. Wat ik zeg; ik sluit me er voorledig bij aan!
20 december 2017 om 21:15
Een mogelijke oorzaak: alles is al geschreven. Ik heb bij tijd en wijle het idee dat ik in herhaling val (gelukkig niet erg want lang of minder lang geleden)… De bloggers die stoppen met schrijven stoppen vaak ook met lezen… Nieuw publiek vinden valt niet mee. Etc etc etc.
En dan zijn er nog de onderwerpen waar je even niet, of misschien wel nooit, over kunt schrijven omdat ze een tikkie te gevoelig liggen en mensen weten wie je bent..
Maar voorlopig blijf ik jullie nog vervelen…
28 december 2017 om 21:27
Ik merk dat ik zelf inderdaad anders in het bloggen sta dan een paar jaar geleden. Ik blog minder en deels ook anders, denk ik. Maar aan stoppen moet ik echt niet denken en ik vind het dan ook echt jammer dat zoveel mensen gestopt zijn.
Lauradenkt postte onlangs…A(l)so