Wie er bij aflevering 5 nou precies de “teugels in handen” had, is niet duidelijk. Er zijn weer genoeg verklaringen te geven als je de titel letterlijk of figuurlijk opvat. Ik denk dat vooral de programmamakers héél sterk hun stempel op dit seizoen drukken. En mijn tunnelvisie krijgt ook steeds steviger de teugels in handen. Maar Thomas is ook gewoon écht heel verdacht. Toch?

Mini-Oregon Trail

Omdat de vliegtickets en drone dit jaar een groot deel van het Mol-budget hebben opgeslokt, werd de rest van deze aflevering een soort low-budget familieweekend. Ik ben al geen fan van paarden, maar in combinatie met een huifkar, wordt het helemaal suf. De traagheid van dit vervoermiddel was dan ook bijna de grootste vijand voor de hoofdopdracht van deze week. De kandidaten hoefden niet de hele 3200 kilometer van de Oregon Trail af te leggen, maar slechts 16 kilometer. Hadden ze ook nog uitgebreid de tijd voor, dus dat kon niet misgaan. Zelfs niet met deze groep kandidaten. Hoewel, geld verdienen deden ze er eigenlijk niet mee. Misschien dat het daarom ook zo makkelijk lukte.

Dat geld verdienen moest met opdrachten tussendoor gebeuren. De eerste stop was bij een schietbaantje. Daar waren geen pijl en boog als wapen, maar serieuze geweren. Toch een beetje beangstigend, net nadat Art had verteld dat bij de échte Oregon Trail 1 op de 10 mensen sneuvelde onderweg. Gelukkig waren ze niet elkaars doelwit, maar waren er bewegende bordjes. Alleen schoten die midden in de roos waren, leverden geld op. Een schamele 100 euro per raak schot, maar met 6 maal 20 kogels, zou dat in theorie toch mooi 12.000 euro kunnen opleveren, zo rekende Diederik voor. Maar goed, met dit specifieke doelwit werd de kans op slagen wel aanmerkelijk kleiner. En zo schoten (haha) we er weinig mee op dat we veel tak en weinig pfieeeuw hoorden. Thomas had het dan wel heel druk met geconcentreerd kijken en benadrukken dat hij het bord maar steeds raakte, maar presteerde waarschijnlijk niets. Met uiteindelijk maar zeshonderd euro winst – gelukkig hoefden de inkoopkosten van de 120 kogels er niet af – was dit geen heel succesvolle opdracht te noemen. Met een Mol die 20 keer gemist zal hebben, was het 1,2 schot per kandidaat dat dan raak was toch vooral een toevalstreffer.

Expeditie WIDM

Bij het WIDM-familieweekend-arrangement zat ook een overnachting inbegrepen. Het was er helaas alleen niet eentje in de categorie ‘volledig verzorgd’. Sterker nog: ze moesten alles zelf doen. Van eten maken tot berenvellen regelen. Zelfs de jókers moesten zelf gemaakt worden. Maar laten we bij het begin beginnen. Thomas (oké, blijf uit je tunnel!) De Mol kon eindelijk ook eens een keer een nuttige bijdrage leveren, want zijn best doen leverde nu geen geld op, maar alleen wat extra comfort.

Het leek allemaal vet gezellig te worden, tot Jochem en Imanuelle – door Jochem steevast Emanuelle genoemd, waarom toch? – een bondjes-fittie kregen. Ze gingen even evalueren. Ima vond het allemaal top gaan, maar Jochem stond er iets anders in. Hij vond het niet oké dat Imanuelle óók een bondje met Sigrid aan wilde gaan. Beetje vreemd, want Jochem benaderde Imanuelle toch zelf terwijl hij al een bondje met Sigrid had lopen? Een beetje met twee maten meten, meneer van Gelder. Daar wees Imanuelle hem dan weer niet op. Die lag alleen maar smekend aan zijn voeten om het bondje te behouden. Was ze soms bang om weer een eenzaam parkietje te worden?

Enfin, Jochem “bond” (sorry, de neiging om slechte woordgrappen te maken is gewoon sterker dan mijn gevoel voor smaak) uiteindelijk in en het bondje was weer AAN. Zo aan zelfs, dat Imanuelle besloot te delen dat ze de test volledig kamikaze op Diederik in had gezet. En alsof dat nog niet genoeg gevoelige informatie was om te delen, deed ze er daarna ook nog een briefje met gedetailleerde beschrijvingen van Diederiks doen en laten bij. Ima “I’m gonna rope you” Grives bleek een ware stalker. Ik vond het persoonlijk echt bizar dat ze alles zo open gooide. Alles leuk en aardig met bondjes en samen in de finale komen, maar uiteindelijk wil je toch zelf winnen. Nu gaan ze dat allebei niet doen zolang ze op Diederik zitten, maar dat terzijde.

Oké, terug naar het kampvuur dat Diederik aan had gemaakt. Toen ze gezellig bij de geïmproviseerde barbecue zaten te smikkelen van vers veilingkalf en gegrilde groenten (die ze tot afgrijzen van Sanne nog zelf hadden moeten sníjden ook), kregen ze bezoek. Ze dachten nog even dat Art op een paard aan kwam galopperen vanuit de verte, maar die had het waarschijnlijk te druk met Portlandse dames versieren in zijn hotel. Of met Elvis imiteren. Of met het aanschouwen van zes bevertjes. Je weet het niet, hè. Het was in elk geval niet Art. Nee, het was de postbode te paard, of de pony-express, zoals Diederik hem doopte. Die kwam met zes zéér persoonlijke boodschappen.

Thomas griste meteen envelop nummer twee, en hield de overige vijf genummerde enveloppen aan de rest voor. Bijna iedereen kreeg de opdracht om morgen goed links of rechts te kijken voor een joker. Alleen Thomas en Jochem kregen een bijzondere taak: eerst elkaar vinden, dan een zakje met tools erop, en daarna een gelegenheid om stiekem zelf jokers te maken. Onder de sterrenhemel gingen de heren aan de slag, en Thomas himself mocht zijn Mol-stempel op de geprepareerde houtjes zetten. Het mooie was dat hij zijn hartkloppingen en trillende handjes gewoon kon wijten aan de spanning van de geheime nachtelijke opdracht, en niet aan het feit dat hij het Mol-logo moest brandmerken in het bijzijn van Jochem. Uiteindelijk lukten de DIY-jokers in no time, waardoor alleen Jochem en Thomas een joker overhielden aan de uitgebreide Joker-exercitie. Alleen Jeroen deed nog zijn best om rechts te zoeken naar een joker. De rest besloot gewoon van het uitzicht te genieten, wat Jeroen achteraf gezien ook beter had kunnen doen…

Posterpraat

Bij de tweede opdracht kon er geld verdiend worden met het delen van wat simpele omschrijvingen. Appeltje-eitje dus. Althans, als je de tijdsdruk en de grootte van het speelveld met posters even buiten beschouwing liet. En natuurlijk de beginnende dementie van Jochem, die zich weer van zijn (montage)Mollerigste kant liet zien. Hij was daarmee de enige die de extreem heldere beschrijvingen van Diederik (die daarmee definitief van de verdachtenlijst kan) blijkbaar niet begreep. De verdiende 2000 euro werd – gezien de status van de pot niet geheel onlogisch – binnengehaald alsof het een miljoen was.

Art vergrootte daarna de feestvreugde nog even door de uitslag van de schietopdracht mede te delen. Hoewel die 600 euro dus vrij teleurstellend was, kon de dag toch niet meer stuk, leek het. Totdat de test en executie volgden, natuurlijk (dat zou het gemiddelde familieweekend trouwens wel een beetje upspicen, hè? Wie moet de familie verlaten?). De arme Jeroen moest het veld ruimen. Jammer om deze superleuke kandidaat te zien vertrekken! Sanne vond het – in haar rol als bejaarde oudtante – vooral zielig voor zichzelf dat haar maatje en bondgenootje uit het spel lag. In de biecht sprak ze haar teleurstelling uit, al gauw gevolgd door strijdbaarheid om de pot dan maar als eerbetoon te gaan winnen.

Vervolgens drukte ze Jeroen bij wijze van afscheidgroet wel nog even op het hart vooral te genieten van Nederland (WTF, Sanne?) en vertelde ze daarna de rest van de groep dat ze liever een van hen had zien vertrekken. Altijd gezellig, Sanne Wallis de Vries op je familiefeestje. Hoewel ik haar gelijk moet geven: van mij had Jeroen mogen blijven, en dan graag Jochem eruit. En dan vooral om 100% zeker op Thomas te kunnen gaan…

Welkom in de Thomas-tunnel!

Want ja, montage-Mol Jochem, die ik eerder nog bestempelde als prima Mol-materiaal met zijn gedrag als gezellige, goeiige kandidaat die wel zijn best lijkt te doen, maar toch veel verpest, vind ik op dit moment vooral irritant worden. Als hij inderdaad niet de Mol is en ik terecht Thomas verdenk, hoor je me straks bij de ontknoping niet klagen – zo hypocriet ben ik dan ook weer als Mol-kijker – maar ik ben wel heel erg toe aan het eindelijk weer eens goed hebben. En wat zou Thomas een leuke Mol zijn. Een vrij onbekende kandidaat voor het grote publiek, daardoor zeker in het begin sterk onder de radar opererend. Hij doet véél fout, maar de regie gaat voorbij aan álles wat Thomas doet. Waarom toch? Omdat hij de enige Mol is?

En dan is er nog de tweeling-hint. Dubbele a’s in de afleveringstitels, dubbele eendjes: er zijn tweelingen zat te zien dit seizoen. Vandaag kwamen daar nog kogels van 22 mm bij, en natuurlijk de duo-jokeropdracht die twee zelfgemaakte jokers opleverde. En laat de naam ‘Thomas’ nou net ‘tweeling’ betekenen. (Jochems sterrenbeeld is overigens wel Tweelingen…)

Het moge duidelijk zijn: ik duik na vandaag nog wat dieper in mijn Thomas-tunnel. En vooruit, Jochem mag plaatsnemen op de tweede plaats. Wie verdenk jij?