Wat een gave aflevering was dit! Coole opdrachten, nog coolere locaties en weer allerlei verrassende wendingen. Voorlopig vind ik het seizoen dus al meer dan geslaagd – al zou het zomaar kunnen dat ik daar na de ontmaskering nog op terugkom 😉

Paniek in de papierfabriek

Zestig minuten, zeven opdrachten en negen kandidaten. Die dingen samen moesten 3500 euro gaan opleveren. Dat lukte – surprise surprise – niet helemaal… Jochem en Roos vonden al vrij snel de simpelste opdracht ooit: een code intypen op een laptop. En die code hoefde niet eens gezocht te worden, maar stond gewoon op een muur. Een wachtwoord instellen voor het gemiddelde webshop-account is ingewikkelder, zou je zeggen. Toch kwam er een kink in de gele kabel. Terwijl Jochem vrolijk aan het dicteren was, ging Roos ertussenuit. Alwéér ontvoeringen. Meervoud, want ook Jeroen werd bruut weggesleurd bij de waslijn. Zijn teamgenoot Diederik wachtte hetzelfde lot.

Zo prettig als Sanne haar triootje van vorige week vond, zo bitchy was ze nu tegen Sigrid. Sigrid zou namelijk veel te jong zijn om een typemachine te bedienen. Daarom zou Sanne het zelf wel even regelen. In het verleden behaalde typediploma’s bleken echter geen garantie voor de toekomst en hun opdracht faalde genadeloos.

Wat het enige groepje van drie, gevormd door Imanuelle, Thomas en Yvonne, precies aan het doen was, is me eigenlijk een raadsel. Het enige dat duidelijk was, was dat Yvonne gehoor gaf aan Jochems oproep om hem te komen helpen. Gelukkig hadden zij hun porto wel nog aan (Jeroen, wat bezielt je om de etherdiscipline zo bruut te verstoren?). Jochem was als heftruckchauffeur een stuk succesvoller dan Sanne als typiste. Ik vermoed dat Jochem in zijn Mol-voorbereiding even een lesje heeft gekregen, want hij wist zelfs vakkundig wat objecten vóór de projector te plaatsen. Jochem ging dus voor de strategie ‘doen alsof je heel hard werkt, maar ondertussen weinig presteren. Ook rekte hij in beide opdrachten voor mijn gevoel redelijk wat tijd – en dan gaf hij die onschuldige Yvonne nog de schuld van laat aankomen ook! Terwijl Jochem zichzelf uitgebreid op de borst klopte, zorgde Yvonne er uiteindelijk voor dat er geld werd verdiend. Ik doe hard mijn best om tunnelvisie te vermijden, maar Jochem staat hoog op mijn Mollen-lijstje…

Pretparkperikelen

De verdwijning van de drie medekandidaten baarde de overige zes in eerste instantie zorgen, maar vervolgens zaten ze vrij relaxed te bikken bij een foodtruckmarktje. Ze hadden immers nog geen idee van wat ze daarna te wachten stond. Sanne en Sigrid zouden na de ramp met de typmachine voor straf geconfronteerd worden met hun grootste angsten: respectievelijk kermissen en prullenbakken. Op de meest freaky kermis ooit was de opdracht vrij simpel: geld verdienen door één voor één een ritje in een van de attracties te maken. Daar kreeg je dan geld bij uit, wat dit naast de engste kermis ook de financieel gunstigste ooit maakte. Tenminste, als je op je weg van en naar de uitgang van het park niet neergeschoten werd door een stel scherpschutters. Hoera voor lasergunopdrachten!

Jochem wierp zich op als verkenner, maar deed dit niet bepaald verdienstelijk. Niet alleen verdween zijn behaalde 500 euro als sneeuw voor de zon, maar hij faalde ook jammerlijk in het onthouden van wat hij gezien had én het communiceren met de groep. Kermishater Sanne stond even later doodsangsten uit in de Screaming Eagle, maar verdiende wel mooi 500 euro voor de pot.

Imanuelle maakte zichzelf onsterfelijk door haar missie bloedserieus te nemen. Waarom zou je je beperken tot voorkomen dat je zélf wordt neergeschoten als je ook de moordlustige in jezelf los kan laten? Terwijl ze dingen schreeuwde als “IK DOOD? DAN JULLIE OOK DOOD!”, realiseerde ik me ineens dat zij degene was die ooit haar pokkie kwijt was in een Hi-commercial. Haar heldenstatus werd vergroot toen ze vervolgens ook nog besloot een prullenbak als schild te gebruiken. Imanuelle is spontaan mijn lievelingskandidaat van dit seizoen geworden, dus ik hoop dat ze ver komt. Niet als Mol, want ze verdiende 500 euro voor de pot.

Thomas (“ik kan elke attractie aan”)  was ook van plan de held te gaan uithangen, maar zijn weg naar een 750 euro-attractie werd versperd door laserstralen. Uiteindelijk eindigde hij met 250 euro voor de pot én een aanval van misselijkheid. Sigrid had even later een zen-momentje in haar attractie die 750 euro waard was. Misschien was ze iets te relaxed, want ze werd met beide benen op de grond (tussen de mieren) gezet toen ze werd afgeknald. Ook Yvonne wist geen geld te verdienen.

Pleidooiplezier

De dag na hun illegale ritjes op de kermis, werden alle kandidaten in de rechtbank ontboden. Gelukkig voor hen waren er nog mensen die nóg meer uit te leggen hadden. Terwijl het zestal op de plek van de jury mocht gaan zitten, moesten achtereenvolgens Jeroen, Roos en Diederik plaatsnemen in het beklaagdenbankje bij Art. Een van hen zou doelbewust liegen over zijn of haar alibi, want geef toe: voor een vrijstelling doe je alles, ook als dat betekent dat er geen geld voor de pot wordt verdiend. Jeroen bleek écht als Elvis-imitator te hebben opgetreden. Roos viel op door haar ware verhaal zo leugenachtig te mogen vertellen. Waarom, als kandidaat? Met een overtuigend verhaal had ze ervoor kunnen zorgen dat én Diederik zijn vrijstelling misliep (hoe meer executie-kandidaten, hoe gunstiger) én dat er geld verdiend zou zijn met deze opdracht. Verdacht dus.

Persoonlijk gunde ik Diederik zijn vrijstelling wel. Ik bedoel: hoe naar is het om tijdens WIDM op een hotelkamer te moeten blijven terwijl de rest wél gave dingen meemaakt? Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel: zijn saaie verblijf gaf hem dan wel weer de tijd om een goed verhaal te bedenken. Hij kon zijn –  volledig ongeloofwaardige – verhaal perfectioneren en wist zo de rest van de groep zo’n beetje tot tranen toe te roeren met zijn beververhaal. Gelukkig barstten ze niet in tranen uit toen bleek dat de pot niet gespekt werd.

Vertrek en verdenkingen

Roos en Jeroen brachten – net als vorige week – het grootste deel van de aflevering door in isolatie van de groep. Ook zonder vrijstelling kregen ze desondanks een groen scherm te zien, wat ze per definitie verdacht maakt gezien hun gebrekkige kennis over de inhoud van de opdrachten. Maar misschien deed een van hen het wel even slecht als Yvonne. Zij moest – hoe pijnlijk – naar huis omdat ze de test niet alleen slecht, maar ook te langzaam had gemaakt. Jammer, want ik hou mijn niet-verdachten graag wat langer in het spel om mijn verdachtenlijstje overzichtelijk te houden. Naast Roos en Jeroen scoren ook Jochem en Sigrid hoog op de Mollenmeter.

Wie verdenk jij het meest?