Spanning, spektakel én de liedjes van Whitney Houston: dat zijn de ingrediënten van de musicalversie van The Bodyguard. Op donderdag 30 juni 2016 bracht ik samen met mijn moeder een bezoek aan het Beatrix Theater in Utrecht. We kregen een flinke understudy-parade voorgeschoteld, met maar liefst zes vervangers voor de hoofdrollen. Natuurlijk is dat altijd een beetje jammer – we hadden graag Romy Monteiro gezien als Rachel Marron – maar een minderwaardige voorstelling werd het zeker niet.
Ik kende het verhaal van The Bodyguard vooraf zelf niet. Ik moet zeggen dat ik dat wel prettig vond, na de afgelopen jaren heel wat bekende verhalen mét bekende eindes gezien te hebben in musicalversie. Mijn voorkennis reikte niet veel verder dan dat het verhaal draait om zangeres Rachel Marron die wordt bedreigd door een enge stalker, en dat bodyguard Frank Farmer wordt aangesteld om haar te beschermen.
Tjindjara Metschendorp speelde de hoofdrol van superster Rachel. De songs van Whitney Houston zijn absoluut niet de makkelijkste, maar ze raakte elke noot met haar sterke, wat diepere stem. Mede doordat Tjindjara iets ouder is dan Romy, overtuigde ze ook heel erg als moeder van de 8-jarige Fletcher, gespeeld door Tevin Themen, die zijn laatste show speelde. En hoe! Hij pakte iedereen in met zijn energie, dans-skills en guitige koppie.
Van de volwassen mannen maakte vooral Miro Kloosterman als Frank Farmer indruk op me. Binnen no time liet hij het ‘Thijs uit GTST’-beeld verdwijnen, en ik moet bekennen dat hij mijn hart stal, zeker in de karaokebar-scène. Patrick Martens zette een prima Sy Spector neer, maar deze rol is/werd helaas niet meer dan een typetje. De overige mannenrollen waren eigenlijk amper van elkaar te onderscheiden voor mijn gevoel. Jammer, maar niet onoverkomelijk. Uitzondering was uiteraard de stalker, gespeeld door Daniël Vissers. De geluidseffecten zullen er zeker bij hebben geholpen, maar elk moment dat hij op het podium stond, werd bloedstollend door zijn blik en oogopslag.
Rubiën Florens Vyent was op als Nicki Marron en zette een sympathieke oudere zus neer. Vooral haar versie van All at once raakte me. Ook zeer vermeldingswaardig is het ensemble. Wat een energie! Hun superstrakke dansmoves en sterke zang stonden als een huis en ze knalden daardoor van het podium. Een genot om vanaf rij 0 te aanschouwen.
The Bodyguard is een van de betere musicals die ik de afgelopen jaren heb gezien – en dat zijn er behoorlijk wat. Zelfs met zo veel understudy’s bleef de kwaliteit enorm hoog. De reguliere toegangsprijzen zijn – zeker in het weekend – wel wat te hoog (dan kun je beter naar Soldaat van Oranje gaan), maar met een kortingsactie: doen!