Als tiener was ik behoorlijk feministisch. Als iemand het waagde zich negatief uit te spreken over vrouwen of als er ongelijkheid dreigde, dan stak ik meteen van wal. Mijn tirades over emancipatie en vrouwenrechten leverden regelmatig gezucht, gesteun of rollende ogen op. Ja, hoor, heb je háár weer met haar feministische gedoe. Ik werd regelmatig gezien als die mannenhatende feminist – oké, misschien gooide ik met mijn ‘Boys are dogs’-shirt wel wat olie op het vuur… – en mede daardoor besloot ik tegen het einde van de puberteit wat te dimmen. Oh, ironie. Want dat je je vanwege negatieve reacties op je feminisme – veelal van mannen – in gaat houden, toont alleen maar aan hoe zeer datzelfde feminisme nodig is.
De laatste jaren is de feminist in mij opnieuw opgestaan. Met een nieuwe golf van superkrachtige feministen – onder andere te vinden via Stellingdames – voel ik het feministische vuur meer dan ooit in mij branden. Misschien ligt het aan de filterbubbel waar ik me in bevind, maar het voelt vanzelfsprekender en logischer dan ooit om feminist te zijn. Want hoewel er de afgelopen eeuw veel bereikt is en ik me gelukkig mag prijzen dat ik in Nederland woon, is feminisme ook – of misschien wel júíst – nu nog heel hard nodig.
Omdat, als ik het over mijn baas heb, mensen vaak automatisch over ‘hij’ of ‘hem’ gaan spreken, terwijl deze directeur van een succesvol bedrijf gewoon een vrouw is.
Omdat er nog steeds veel minder vrouwen dan mannen in de Tweede Kamer zitten. Om over Raden van Bestuur en directies maar te zwijgen… En dat mensen die reageren met een ‘ja, maar het gaat niet om geslacht, maar om de capaciteiten’ niet lijken te beseffen dat ze daarmee juist suggereren dat er nou eenmaal minder capabele vrouwen zouden zijn.
Omdat topvrouwen met kind(eren) in de media compleet anders worden geportretteerd dan topmannen met een gezin.
Omdat vrouwen na het aankondigen van een zwangerschap vrijwel automatisch de vraag krijgen hoeveel uur ze na de bevalling minder gaan werken, terwijl de gemiddelde man zelf het initiatief moet nemen en moeite moet doen om één dag per week een papa-dag (verschrikkelijk woord) te krijgen.
Omdat ik ’s avonds laat op het station of in de trein een plek zoek bij vrouwen en/of stelletjes. Omdat ik als vrouw alleen in het donker tóch op mijn hoede ben en sneller loop. En dat ik me weliswaar in het bos nooit onveilig voel, maar tegelijkertijd toch blij ben om mijn honden bij me te hebben – voor het geval dat…
Omdat heel veel mensen het nodig vinden om een vrouw die duidelijk haar grens aangeeft te veroordelen vanwege eerder gedrag (zie de reacties op Boer zoekt vrouw). Alsof je door een eerdere ‘ja’ opeens niet meer het volste recht hebt om ‘nee’ te zeggen tegen het bed delen met iemand.
Omdat veel meisjes én vrouwen nog altijd het idee hebben dat menstruatie vies is en dat je je ervoor moet schamen, dat het tonen van lichaamsbeharing aan de buitenwereld een no go is, en dat hun hele lichaam moet voldoen aan bepaalde schoonheidsidealen.
Omdat mensen nog steeds de neiging voelen om seksuele intimidatie – in welke vorm dan ook – te bagatelliseren en vrouwen te vertellen hoe ze zich wel en niet moeten voelen en gedragen na een ervaring.
En vooral omdat er heel veel plekken op de wereld zijn waar je als vrouw een andere, veel slechtere behandeling krijgt dan mannen. Waar ze onderdrukt worden, besneden, uitgehuwelijkt. Waar ze simpelweg niet de positie hebben of de kansen krijgen die ze zo verdienen.
Daarom ben ik feminist. Jij ook?
20 april 2017 om 19:54
Amen!
Die reacties op Cynthia’s ervaring vond ik zo ontzettend grof. Ik word er nog boos van als ik er aan denk.
Annelies postte onlangs…RECENSIE | Het boekenboek – Mirjam Noorduijn & Veerle Vanden Bosch
21 april 2017 om 09:23
Ja ja ja ja! Zo intens eens met al je punten!
Amy postte onlangs…New In | Vasa Blå in-ear headphones
28 april 2017 om 21:22
Helemaal mee eens! Ik dacht vroeger wel eens dat ik niet echt feminist was (vanwege van het ouderwetse Opzij-feminisme), maar ik merk dat ik het toch wel ben. Die negatieve reacties op die meid die zich niet meer wilde scheren…erg!
Josephine postte onlangs…Koningsdag: Koninklijke propaganda voor kinderen uit 1874
2 mei 2017 om 19:37
https://m.youtube.com/watch?v=NV2yvI4Id9Q&feature=youtu.be
Een goede uitleg waarom je weinig vrouwen in hoge posities ziet