Dingen die hondenbezitters doen

| 13 reacties

Met een hond in huis – en een tweede op komst – ben ik al aardig vertrouwd in de hondenwereld. En tja, dat ís me af en toe ook echt een wereld op zich. Elke hondenbezitter is anders, maar ik zie de nodige patronen. Soms van dingen die ik beschamend genoeg zelf ook doe, en soms zie ik dingen die ik verschrikkelijk vind. Daarom deel ik vandaag een aantal dingen die sommige/vele/alle* hondenbezitters doen (* per geval doorhalen wat niet van toepassing is).
Sproet

Hele gesprekken voeren met je hond

Praten tegen je huisdier is denk ik niet bepaald uniek voor honden(bezitters). Ik weet vrij zeker dat iedereen met een kat, konijn, parkiet of wandelende tak het ook doet. Ik praat in elk geval heel vaak tegen Sproet. En vaak laat ik haar ook terug praten – met een bijpassend stemmetje. Niks mis mee, toch?

Een niveautje verder is het uitgebreid praten tegen je hond en verwachten dat die de inhoud begrijpt. Nu weet ik dat honden best wel wat woorden kunnen leren herkennen – naast zit, blijf en kom hier begrijpt Sproet ook de woorden riem, brokjes en ga plassen maar al te goed. (En daarnaast kent ze ook een hele rits agility-commando’s natuurlijk.) Maar als je met je hond aan het wandelen bent, er een andere hond passeert en je hond begint te blaffen of trekken, dan heeft het gewoon niet héél veel nut om heel welbespraakt te gaan lopen doen tegen je hond.

Ik hoor vaak dingen als “Nee, dat hondje is hartstikke lief, dus je hoeft helemaal niet te blaffen” of “Bello, waarom gedraag je je ineens zo? Dat is echt helemaal niet nodig. Je weet toch dat niet alle honden met je willen spelen?” Echt héle verhalen komen er op zo’n moment uit. Daar zou zó een student psychologie op kunnen afstuderen. Mijn hypothese is dat dit vooral een indirecte manier is om ‘sorry’ te zeggen tegen de anderen en te laten zien dat ze (hond én baas!) de kwaadste niet zijn.

Mama of papa zijn

Dit is er eentje die bij mij in de categorie “tenenkrommend” valt. Ik ben ontzettend dol op Sproet, maar ze is niet mijn kind, baby of wat dan ook. Haar moeder is een Engelse springer spaniel – en geen mens. Ik word er altijd een béétje – oké, heel erg – kriegelig van als ik mensen tegen hun hond hoor zeggen “Kom maar bij mama”. Nee, gewoon echt niet mijn ding. En hoewel ik Sproet soms wel een beetje verwen, is ons bed verboden terrein en heeft ze ook geen met diamanten afgezette voerbak. Ieder z’n ding, maar dat is niet het mijne…

Overdrijven

Overdrijven is iets dat veel hondenbezitters doen in diverse opzichten. Met die superdeluxe spullen die ze soms in huis halen bijvoorbeeld, of enorme verzamelingen hondenspeeltjes (guilty) en snacks (ook guilty). Maar het gebeurt ook in de zin van overbescherming door een hond die prima kan lopen op te tillen of zelfs in een tas te dragen. Of door een hond wel héél zielig te vinden als er eens iets tegenzit. News flash: hoewel een hond misschien best schrikt van een eikeltje dat op ‘m valt, is dat ook echt geen reden voor een levenslang trauma. Dat creëer je hoogstens zelf met een overdreven reactie.

Hele domme dingen doen

Je kunt zeggen wat je wil over de baasjes die in de twee categorieën hierboven vallen, maar toch zie ik liever mensen die een tikkie doorschieten in de liefde voor hun hond dan mensen die gemakzuchtig of ronduit onverstandig bezig zijn. Een hond met veel energie alleen maar een blokje om gunnen? Zo zielig! Om over mensen die honden met warm weer in de auto laten zitten nog maar te zwijgen…

Ook echt verschrikkelijk: mensen die tijdens een hittegolf gerust met hun hond gaan hardlopen of fietsen. Midden op de dag. Ik zeg er altijd wat van als ik het zie, en als ze dan niet eens willen luisteren, bereik ik helemaal mijn kookpunt (slecht plan in de hitte, trouwens).

Andere honden irritant vinden

Ik ben echt een hondenliefhebber, maar dat betekent niet dat ik elke hond even leuk vind. En nou ja, dat ligt meestal niet echt aan de hond zelf, maar aan hun baas en opvoeding – of juist het gebrek daaraan. Pfff…

Opofferingen maken

Vroeg opstaan is niet mijn ding. Toch kom ik in het weekend regelmatig voor 7 uur mijn bed uit (nog eerder dan op werkdagen) om een paar uur in de auto te gaan zitten voor een agilitywedstrijd. Ook als het regent. En regen is óók niet mijn ding. Tja, de liefde voor honden doet soms gekke dingen met je, zullen we maar zeggen. En eigenlijk is het alleen maar leuk om je grenzen te verleggen dankzij je hond, toch?

Meer grappig gedrag van honden en baasjes zien? Ik ben dol op de stripjes van Off the Leash. Volg de pagina op Facebook of haal dit leuke boekje in huis.

13 reacties

  1. Mensen die zich papa of mama noemen tegenover hun hond krijg ik echt de kriebels van. En hoe ik over de rest van niet zo goed opgevoede honden denk, is duidelijk inmiddels;). Overigens hoorde ik pas iemand tegen de hond zeggen: “Nou, stel je niet zo aan zeg, doe eens rustig, dat is helemaal niet nodig.” Ik denk niet dat de hond het begreep;).

  2. En wat heb je zelf als hondenbezitter weleens gedaan waar je je voor schaamt?

    • Ik probeer schaamte zo veel mogelijk te vermijden 😉 Maar ja, you live and you learn. Dus het meeste van dit lijstje kan ik ook wel afvinken. Vooral kleinzerig doen namens mijn hond is wel een puntje.

  3. Wij hebben onze Trixie nu geloof ik een jaar of 5 en ik ben echt dol op haar. Ze is echt altijd blij om mij te zien : )

  4. Haha, ik moest zo lachen om de eerste alinea, hele gesprekken voeren doe ik dus ook met Sketch. En dan kan ze er zo bij zitten van: ‘Ik heb geen idee wat je zegt, maar ik kijk er gewoon wel heel geïnteresseerd bij, dat is wel zo leuk’. Ik ben dus ook zeker iemand die soms een beetje doorschiet. Ik bescherm haar liever te veel dan dat ik haar bijvoorbeeld tijdens het uitlaten uit het zicht verlies.

  5. Haha, heel herkenbaar allemaal. Ik had dat vroeger met mijn hond en nu dus met onze kat. Maar wel in gezonde mate, hoop ik. Onze kat heeft van een handje om heel hard te miauwen (hij is een beetje dement aan het worden, denk ik). Mijn verkering roept dan “Spike? Wat is er?” Ik zou omvallen van verbazing als-ie ooit een keer echt antwoord krijgt! 🙂

    Zelf neem ik altijd uitgebreid afscheid als ik naar mijn werk ga en ik zeg erbij dat ik later weer terug kom. “Lief zijn, jongen!” Ja, duh! Het beest ligt gewoon de hele dag te slapen. En dan geef ik bij de deur nog een luchtkusje (bloos). Dat doe ik dus áltijd. Zodat Spike het hopelijk herkent en inderdaad weet dat ik weer terug kom.

  6. Ikvoergesprekkenmetmijnknuffelsenzepratenterug… HELP!!

  7. Hmm, als wij tegen onze kat praten, antwoordt hij wel echt. Weliswaar met ‘miauw’ in allerlei varianten, dus heel erg begrijpelijk is het niet. Maar toch, hij antwoordt. (als ie zin heeft)

  8. Haha, wat een leuk lijstje! Ik heb enkel katten, en ik kan er toch ook wel een paar gaan afvinken. Ik word ook wel lastig van mensen die zichzelf zien als mama/papa bij een dier. Ik had ooit een buur die hun hond in een kooi buiten opsloten en die hond blafte daar echt uuuuren aan een stuk door. Toen ik hen erover aansprak (want ik kon niet studeren en ik ben eigenlijk sowieso al best lastig bij lawaai), zijn ze heel erg boos geworden. Dat vond ik echt heel erg jammer.

  9. Hahah ik heb hetzelfde, maar ze mogen bij mij op de bank en op schoot. We passen zelfs onze vakanties aan: ze gaan altijd mee want ik ben zo’n natte lap dat ik niet zonder ze kan.

    Waar ik flink van teruggekomen ben is “zo zijn [honden van dit ras]”. De oudste is super kalm, blaft nooit, ging perfect in de bench dus wij dachten bij terrorpup 2: DOEN WE EVEN!

    hahahahahahahha *huilt diep* ooooh wat was ik naïef…. maar ik hou wel van m.

    • Hier streef ik ook naar vakanties MET hond inderdaad!

      Enne dat “zo zijn [honden van dit ras] nou eenmaal, dat is ook zo’n typische. Genoeg mensen die zich daarachter verschuilen, maar elke hond heeft toch echt een eigen persoonlijkheid

  10. Oh, heel herkenbaar allemaal. Ik praat ook graag tegen mijn honden en heb het idee dat zij dat ook fijn vinden. Mensen die honden heel kort uitlaten of bijna niet, vind ik ook vreselijk. Neem dan geen hond. Hardlopen met warm weer vind ik eveneens idioot. En tja verder, ik behoor wel tot de categorie mens die honden als haar kinderen ziet. Heel sneu, maar zo voelt het wel. Maar spreek alleen van papa en mama binnenshuis. Het leuke is wel, de honden weten precies wie wie is. 🙂

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


CommentLuv badge