Vandaag in Koken met klunzen: de monchoutaart! Ik maakte ‘m eerst altijd met behulp van een pak, maar toen vond ik op internet een recept dat me goed te doen leek (stiekem gaf het woord ‘bastogne’ meteen de doorslag – Must. Bake. This. Now.). De taart was heerlijk, maar het maken ging niet helemaal vlekkeloos. Maar van fouten kun je leren, dus maak ik er gewoon extra veel. Dus: wat je niet moet doen als je monchoutaart maakt, en vooruit, omdat ik de beroerdste niet ben: wat je wel moet doen!

Don’ts bij het maken van monchoutaart

• De slagroom náást de beslagkom gieten in plaats van erin.
• Met je haar in de monchou hangen.
• Het dekseltje van het vlaaifruit met de vieze kant op tafel leggen. (Wat per ongeluk ging. Ik weet nog steeds niet hoe.)
• Ik had gelezen dat wat grotere chunks van de koekjes lekker was in de bodem. Dus toen ik na een tijdje wel klaar was met slaan met een deegroller, dacht ik: dit is prima, joh. Was dus niet prima. Waarover later meer.

Do’s bij het maken van monchoutaart (aka het recept)

Wat je nodig hebt:

• 300 gram Bastogne-koeken (of nepperds)
• 80 gram boter (margarine of roomboter)
• 250 ml slagroom
• 3 zakjes vanillesuiker
• 200 gram Monchou
• 1 blik vlaaivulling/vlaaifruit (kersensmaak)
• een springvorm, bakpapier, theedoek + deegroller, mixer met garden, mengkom en lepels en/of pollepels

Wat je hiermee gaat doen:

Eerst ga je de koekjes verkruimelen. Het is het makkelijkst om dit in een theedoek te doen die je dichtvouwt, want in plastic zakken ontstaan vaak gaatjes (bij mij althans). Dan kun je fijn al je agressie eruit gooien door erop te slaan met een deegroller. Zorg ervoor dat het écht kruimels worden. Je bent me dankbaar als je de taart moet gaan snijden, trust me.

Dan doe je bakpapier op de bodem van je springvorm en smelt je de boter langzaam. Als dat gebeurd is, doe je de koekkruimels erbij en meng je dit goed. Het bodemmengsel mag in de springvorm en dat druk je stevig aan. Zet ‘m even in de koelkast terwijl je met het monchoumengsel aan de slag gaat.

Doe de slagroom met de vanillesuiker in een kom en klop de slagroom met behulp van de mixer. Niet zo hard dat je er boter van maakt, want dan moet je opnieuw beginnen. Op het laatst de monchou erbij mixen totdat de klontjes verdwenen zijn, en dan kan het mengsel in de springvorm (en kun jij beginnen met het aflebberen van de gardes, de lepel en de beslagkom. Hoera!).

Laat de taart een paar uur opstijven in de koelkast en doe er net voor het serveren het vlaaifruit op. Daarna ga je met een mes langs de rand en kun je de springvorm voorzichtig verwijderen en ziet je taart er ongeveer zo uit.

Je ziet het misschien al: de bodem is niet heel stevig geworden doordat er te grote stukjes koek inzaten. Met een stevigere bodem zullen je taartpunten er veel mooier uitzien dan deze. En dit was al een van de mooiere, moet je je indenken…

Gelukkig was de taart wel ontzettend lekker. Binnen 24 uur was-ie op! Mocht jouw bodem ondanks al mijn waarschuwingen toch rampzalig worden, ontken dan net als ik dat je baksel een taart is en doe een Masterchefje: monchou-mousse op een bedje van koekkruimels met een kersen-topping.

Enjoy!