Weet je wat het probleem (of in elk geval: mijn probleem) is met DIY’s en recepten? Dat er dan altijd hele leuke plaatjes zijn van het eindresultaat, maar dat ik het dus never nooit voor elkaar krijg om ook maar in de buurt te komen. Nu hoeven mijn brouwsels niet picture perfect te zijn, maar het zou leuk zijn als die ‘supermakkelijke’ DIY’s bij mij op z’n minst lukken en toonbaar zijn.

Een tijdje geleden ging ik vrolijk – optimistisch als ik ben – aan de slag met hot chocolate on a stick. Ik zag dit filmpje van Teske en wilde het ook eens proberen.

Warme chocomel blijft toch wel het ultieme winterdrankje. En de beste chocomel maak je met warme melk en echte chocola. Omdat het oog ook wat wil én omdat het lekker is om wat extra’s aan je drankje toe te voegen, is hot chocolate on a stick (of ‘een blokje op een stokje’, zoals achternichtje M. zei) een stuk leuker dan een homp chocola smelten in warme melk.

In principe is het maken niet zo heel moeilijk. Je neemt ongeveer 25 gram chocola per stokje dat je wil maken en zorgt voor allerlei lekkers dat je erbij kunt doen (denk aan siroop voor erin en nootjes, smarties, mini-marshmallows en stukjes fudge voor erop). Ook heb je vormpjes nodig en stokjes of lepels voor erin. Dat was waar de problemen begonnen 😉

Poging 1: glaasjes (mislukt)

Een tijdje geleden ging ik voor ’t eerst aan de slag. Chocola au bain marie smelten, in wat kleine glaasjes doen: geen probleem! Als stokjes had ik bedacht om lange ijzeren saté-prikkers te gebruiken. Ja. Slecht idee. Die waren dus te zwaar en bleven niet rechtop staan. Bij gebrek aan lange houten saté-prikkers gebruikte ik korte. Echt superhandig dat je die vast moet blijven houden totdat de chocola gesmolten is in de melk 😉

Maar het werd nog erger, hoor. Als ik zeg dat ik een eerlijke DIY geef, dan krijgen jullie ook het complete klunzen-faal-verhaal. De glaasjes hadden een paar uur in de vriezer gestaan, dus ze mochten uit de glaasjes. Door wat warm water langs de buitenkant te laten lopen, zouden ze er heel makkelijk uit moeten gaan. Niet dus! Het enige dat eruit ging, waren de saté-prikkers. De rest moest ik operatief verwijderen. Met scalpel en al (of ja, een aardappelschilmesje). Het smaakte uiteindelijk prima, maar foto’s heb ik niet gemaakt. Ik betwijfelde of m’n lens het aan had gekund…

Poging 2: brownievorm

Geen glaasjes meer voor mij, dus. Ik kocht bij de Xenos een brownievorm waarmee ik 12 blokjes kon maken die er wél makkelijk uit zouden gaan. Alleen verliep het hier met de stokjes ook weer niet vlekkeloos. Ze bleven niet goed rechtop staan (later las ik dat je de chocola gewoon even een half uurtje moet laten uitharden). Dus toen bedachten we een constructie met een vergiet erboven. Beetje jammer dat de stokjes dus niet echt in het midden van de blokjes zaten, maar ach.

Ik heb pure en melkchocolade gebruikt. In de blokjes met stukjes fudge zat karamelsiroop (jummie!). Verder gebruikte ik nootjes en smarties. Bij de Chocolate Company heetten die met smarties ‘kids only’. Tss. Gotta love smarties!

In elk geval was ik nu wel happy met het resultaat. Toonbare blokjes en natuurlijk heerlijke warme chocomel. Proost!