Het is alweer tijd voor de laatste opdracht van Blogwinter: maak een recept dat je eigenlijk te moeilijk lijkt. Ik vertelde het de vorige keer al: ik wijs recepten nogal vaak af op hun moeilijkheidsgraad. Ik vind koken leuk en ben vooral ontzettend dol op het bakken van allerlei heerlijke zoetigheden. Toch haak ik vaak af bij ingewikkelde ingrediënten, “enge” technieken en risicovolle operaties. Ik speel liever op safe, maar dat is eigenlijk heel jammer.

Daarom besloot ik deze opdracht in het leven te roepen, met meteen een bepaalde taart in mijn achterhoofd: de ‘biggetjes in de modder’-taart. Een paar jaar geleden een enorme hit op internet, en er waren talloze mensen die de link naar mij doorstuurden. Ik las echter overal de waarschuwingen over de KitKat-rand, waar vooral geen spleetjes in moesten komen en besloot: laat maar zitten. Dat deze taart nog altijd in mijn hoofd rond spookte, was reden genoeg om er nu gewoon voor te gaan en ‘m alsnog te maken. Hoe dat uitpakte? Tja…

Biggetjes in de modder-taart

Biggetjes boetseren

Ik heb aardig wat ervaring met fondant, dus stap één boezemde me geen angst in. Ik pakte wat roze fondant (aan 100 à 150 gram heb je meer dan genoeg) en ging lekker rollen en kneden. Naast de fondant heb je alleen een satéprikker nodig om oogjes, neusgaten en navels te prikken. Echt grappig hoe die details meteen een varkentje maken van je balletjes met oortjes 😉

Ik maakte een groot liggend varken, en een moeder en kind die tegen de zijkanten konden aanleunen. Daarnaast maakte ik wat kleine kontjes. Ik vond een mesje iets handiger dan de satéprikker om de bilnaad te maken. Natuurlijk mogen bij de booties de krulstaartjes niet missen.

Recept ‘biggetjes in de modder’-taart

Toen ik recepten bekeek, stond overal dat je een biscuit moest maken met een vulling naar keuze. Dat vond ik vrij saai, en omdat ik van mening ben dat je elke gelegenheid om brownie te eten moet aangrijpen en dat er niet zoiets bestaat als “te veel chocola”, ging ik voor brownie. Ik baseerde me op dit geweldige recept, maar liet voor deze keer de chunks achterwege. Ik deed deze ingrediënten (gemengd met een spatel) in een springvorm van 20 cm.

• 250 g suiker
• 75 g bloem
• 60 g cacaopoeder
• 170 gram gesmolten boter
• 3 eieren
• snufje zout

Ik bakte de brownie op 160 graden. Je moet ‘m ongeveer 25 à 30 minuten bakken. Je kunt, net als bij cake, de truc met de satéprikker doen, alleen mag bij een brownie het puntje nog een beetje nat zijn.

Hoe maak je de modder/chocoladeganache?

Voor de chocoladeganache gebruik je 200 milliliter slagroom en 300 gram melkchocola. Verwarm de slagroom in een pannetje, maar laat het niet koken. Daarna voeg je de chocola in stukjes toe, die vanzelf smelt door de warmte. Als het een egaal geheel is geworden, haal je het mengsel van het vuur en laat je het een beetje afkoelen en indikken.

Chocoladetobbe van KitKat maken

En daarna komt het moment dat ik zo vreesde. Ik had hier graag willen zeggen dat dat volkomen onterecht was, maar niets is minder waar. Wát een ramp. Je moet namelijk met chocoladeganache KitKats vastplakken aan de zijkant van je basis. Ik gebruikte mini-Kitkats (wel een aanrader!), en had er twintig nodig. Dat is dus 1,5 zak, mocht je het je afvragen, en het houdt dus in dat een mini-KitKat zo’n 3,14 cm breed is (nerd-alert).

In elk geval zijn er nogal wat uitdagingen bij het plakken. De ganache is geen supersterke lijm, dus ze er netjes rechtop tegenaan krijgen is al lastig. Dan moet je ze ook nog heel netjes naast elkaar plaatsen, want je wil geen spleten. Daar gaat de chocoladeganache namelijk doorheen lopen. Wat ik wel ontdekte, is dat je beter een minispleetje kunt zien dan dat je denkt: ah joh, ik laat het een beetje half overlappen. Verder zal ik de foto’s even voor zich laten spreken…

Het is dat ik deze taart nóóit meer opnieuw ga maken, maar anders zou ik het dus zeker niet zo doen als hier aan de onderkant.

 

Als je je rand klaar hebt, bind je er gauw een lint omheen, en daarna giet je de rest van de chocoladeganache over de taart, en plaats je daarna je biggen erin. Gelukkig kan dát niet echt misgaan. En mocht er een oor van een varken afvallen (lalala…) en in de modder vallen, dan maakt dat helemaal niet uit. Just saying.

Het is ergens een beetje jammer dat deze opdracht juist mijn vermoeden bevestigde dat dit recept een garantie is voor mislukking. Hoewel: het grootste deel van de ganache bleef gewoon lekker in de taart, en hoewel hij behoorlijk machtig en zoet is, was-ie wel erg lekker. En dat is uiteindelijk wat telt, toch?

Wat was jouw grootste mislukking in de keuken?