Wat een week. Wat een water. Niet voor mijn deur gelukkig, maar het was – en voelde – wel dichtbij. Wie had gedacht dat het zo snel zou gaan. Dat het zo veel zou zijn. Op donderdag schrokken we in de ochtend van de beelden uit Valkenburg – zo’n 50 kilometer zuidelijker. Van Valkenburg aan de Geul naar Valkenburg in de Geul in no time. Rond het middaguur wandelden we langs de Roer en concludeerden we dat het hier echt nog niks voorstelde. Vaak genoeg hadden we in de winter het bankje onder zien staan – nu lag er nog niet eens een druppel tegen de onderkant van de poten.
En toen werden we op vrijdagochtend opeens wakker geschrikt. Loeiende telefoon. NL Alert. Om 6.09 uur. De boodschap: evacueren als je in het overloopgebied van de Roer woont. Dat geldt niet voor ons. We konden ons dus weer omdraaien, maar slapen lukte niet meer. Ik had de hele nacht trouwens al onrustig liggen woelen, en dat terwijl ik heus wel wist dat we hier voldoende hoog en droog zitten.
Daarna ging het hard. We zagen het water stijgen. Met eigen ogen op een kilometer van ons huis, op foto’s en op videobeelden. Bij vrijwel elk nieuwsbericht was er wel een bekende of collega aan wie ik moest denken, of een plek waar ik herinneringen aan heb. Dijken braken door en werden op een bijna even hoog tempo ook weer hersteld door hulpdiensten en militairen die een waanzinnige prestatie hebben geleverd.
Er was veel ellende – mensen die hun vernielde woningen of zaak moesten aanschouwen, prachtige kastelen die flinke schade opliepen, en dan zijn ons de surrealistische taferelen zoals in Duitsland en België nog bespaard gebleven. Doden, gewonden, vermisten: het is bizar en verschrikkelijk.
Gelukkig gebeurde er ook veel moois. Zo bleven de drie sporthallen die onze gemeente regelde voor noodopvang vrijwel leeg: familie, vrienden en bekenden sprongen massaal in. Ik zag hoe mensen samenwerkten om mensen en dieren te redden. Hoe vrijwilligers samen met professionals een menselijk lint vormden om zandzakken te vullen en te verplaatsen – of om waardevolle spullen te verplaatsen. En dan die koe die na 100 kilometer drijven door de Maas gewoon veilig op de kade werd geholpen…
Mijn voeten bleven droog, maar mijn ogen niet.
19 juli 2021 om 08:16
Die laatste zin… zegt alles.
19 juli 2021 om 08:41
Pff moet heftig zijn om zo telefoon te krijgen ’s nachts. Ik was zelf ook echt niet goed van al het nieuws rond de overstromingen. Vrijdagavond het dieptepunt ook wel toen ik hoorde dat ze Lanaken en Maasmechelen (BE) wouden evacueren. 25km verder voor mij, maar ik ken mensen van daar, en ik zag het akelig dichtbij komen. Nog nooit heb ik zo de lokale beekjes in de gaten gehouden.
Maar sowieso verschrikkelijk voor alle slachtoffers. Tegen die dominantie van water kan je weinig beginnen. Genadeloos neemt het alles met zich mee… Ik leef nog steeds erg mee met iedereen die ermee te maken had.
Je vat het perfect samen op het einde.
Robin Schrijvers postte onlangs…Weekoverzicht W28
19 juli 2021 om 09:33
Het is verschrikkelijk. Al die doden en vermisten en al die nare verhalen over dieren die geen kant uit kunnen en hun noodlot tegemoet zien komen.
Ik had het nieuws eerst gemist, maar ineens hoorde ik het op de televisie.
Gelukkig zijn er inderdaad veel initiatieven voor de slachtoffers, maar dat neemt natuurlijk niet weg hoe erg het allemaal is.
Prachtige laatste zin ook, dat is denk ik hoe velen zich voelen.
Marloes postte onlangs…De verwijdering van de Port-A-Cath | Deel 4
19 juli 2021 om 09:34
Vreselijk… Het klopt wel wat er wel eens gezegd wordt; in tijden van nood leer je mensen goed kennen, wat fijn dat er zoveel hulp van alle kanten kwam. Bij ons is het de hele week droog gebleven, er is gewoon geen druppel regen gevallen, bizar als je er over nadenkt hoe groot de verschillen in ons kleine Nederland dan kunnen zijn.
bychristiana postte onlangs…Nieuw in de tuin: blauwe Marokkaanse poef van Trendcarpet
19 juli 2021 om 09:58
Het is echt verschrikkelijk wat er gebeurde daar. Heb het ook met onrust zitten gadeslaan. De daadwerkelijke schade wordt vast pas echt helemaal zichtbaar als al het water gezakt is. Zo verdrietig dit..
Amy postte onlangs…Gränna, het Zweedse snoepdorpje aan het Vättern meer
19 juli 2021 om 19:34
Het is inderdaad mooi om te zien hoe mensen voor elkaar klaar staan in zo’n situatie, maar verder is het vooral verschrikkelijk. Zelf kreeg ik beelden door van familie die rond Luik woont en kreeg er echt de tranen in mijn ogen van. Wat een ellende. 🙁
Zo simpel is dan geluk postte onlangs…Yogacurus: me verdiepen in yoga
20 juli 2021 om 09:03
Ja, wat een heftige en angstaanjagende week was het. De verhalen over hoe snel het water ineens steeg vond ik eng. Wat staan wij als mensen dan ineens machteloos….
20 juli 2021 om 21:15
Wat een heftige week en beelden he, verschrikkelijk! Het liet mij ook niet los terwijl het ver van mijn huis was. Jouw laatste zin verwoordt het prachtig!
20 juli 2021 om 22:21
Het geeft maar weer aan hoe nietig we eigenlijk zijn tegenover de natuur. Het lijkt me echt heel beangstigend.
21 juli 2021 om 11:52
Ik vind het zo vreemd allemaal, maar je hebt het prachtig omschreven vind ik. Ik begrijp het eerlijk gezegd nog steeds niet goed dat het zo dicht gebeurd is. Hier heeft het geen spatje geregend toen, dat heeft er zeker mee te maken, maar toch: het blijft surreëel he.
21 juli 2021 om 20:33
Je bent echt niet de enige maar in Limburg bleef die bewolking door gebrek aan wind hangen met als gevolg dat er 100 mm regen viel. Meer dan normaal in de hele maand juli bij elkaar. De Geul loopt in twee armen door het dorp wat ook nog met grote hoogteverschillen te maken heeft, water loopt naar het diepste punt. Daarnaast loost de Geul na een flinke tijd op de Maas, maar de Maas liep ook al vol…Daarnaast vermoed ik door de snelheid dat niet overal de stuwen en dammen volledig open stonden. Water zoekt haar weg en waar de Maas gebieden heeft die onder kunnen lopen, heeft de Geul dat nooit nodig gehad.
21 juli 2021 om 20:26
Je beschrijft mijn gevoel, ik moest door opdrachten in de omgeving zijn. Vrijdags stond ik in Bergen en dachten de mensen echt dat zo’n vaart niet zou lopen. Ik was geschokt omdat ik de verwachtingen had gelegen. Ik ben oprecht bij dat het niet zo erg is als de buurlanden maar leef mee met Valkenburg en omgeving.
21 juli 2021 om 22:02
Ja ik vind het ook heel erg! Ik woon er wel ver van af, maar ik kan me goed voorstellen hoe beangstigend het is. En inderdaad, al die dieren…
27 juli 2021 om 17:18
Verschrikkelijk hé. Ik heb het iets minder bewust meegemaakt omdat ik op vakantie was, maar als je die beelden ziet, bah.
Lesley postte onlangs…EUH JA #47