Ik voelde me best wel stoer en een vrouw van de wereld toen ik begin deze maand in mijn eentje op reis was. Toch ging niet alles even vlekkeloos en toen ik amper een uur op mijn bestemming was, besloot ik een Domme Dingen-lijst in het leven te roepen. Ik had er natuurlijk heel makkelijk voor kunnen kiezen om deze lijst met blunders voor mezelf te houden, maar ik ben de beroerdste niet. Daarom deel ik hier vandaag álle bloopers van 11 dagen Engeland en Schotland hier met jullie…

• Mijn hotel in Londen lag op 350 meter van Londen St. Pancras, waar mijn trein aankwam. Ik had van tevoren uitgebreid op Google Streetview al mijn looproutes bekeken, dus je zou zeggen dat het niet meer mis kon gaan. Desondanks kreeg ik het op het moment supreme voor elkaar om op dat ministukje welgeteld twee keer verkeerd te lopen. Hashtag fail.
• Ik legde mijn telefoon even aan de lader voor ik de stad inging. Reisstekker in het stopcontact, stekker daar weer in, kabeltje in mijn telefoon geplugd… en er gebeurde niks. ‘Aargh, doet die stomme wereldstekker het nou niet? Waar kan ik hier een nieuwe kopen?’ En toen zag ik de schakelaar naast het stopcontact – die hebben ze dus overal in the UK – en bleek een nieuwe tóch niet nodig…
• Full English breakfast! Ik vind het heerlijk. Ik bracht de dooier van mijn ei naar mijn mond, en opeens lag-ie op tafel… En de dooier is nog wel het lekkerste deel van het ei, boehoehoe!
• Ik vind het systeem van de metrokaartjes in Londen echt superhandig. Je steekt je kaartje erin bij het poortje, en dan gaat het vanzelf open. ‘Hé, waarom gaan die dingen nou niet open?’ O wacht, eerst het kaartje er weer uithalen aan de andere kant. Zodat je het onmogelijk kunt vergeten. Daar is echt over nagedacht. Had ik al gezegd dat ik het echt een heel handig systeem vind?
• Net aangekomen in Glasgow. In een pub bestelde ik fish and chips en een cola light. “Do you want ace?“, vroeg de barman. “Ace? (huh, waar heeft hij het over, we zijn toch niet aan het tennissen?) Vijf seconden later viel het kwartje. IJs? Yes please!
• ‘Zóóó, wat een groot frietje is dit hier op mijn vis!’ O wacht, het is een citroenpartje…
• ‘Huh, waarom laadt mijn camera niet op? Die reisstekker deed het vanmorgen gewoon nog!’ Ook wel héél handig als je dan niet de stekker van je camera in het stopcontact doet, terwijl je de kabel van je telefoon gebruikt…
• Ik zie een man in zijn auto stappen terwijl hij zijn hond op schoot neemt. Hè, is hij nou echt van plan om met zijn hond op schoot te gaan rijden? Oké, Audrey, je bent pas vier dagen in een land waar ze links rijden…
• “Cutlery’s over there.” En ik pakte mijn bestek, ging rustig aan mijn tafeltje zitten en realiseerde me toen dat mijn cola nog op de bar stond. Nee, joh, ik denk helemáál niet alleen aan eten!
• Ik ben net uit de bus gestapt in de Schotse stad Inverness en ben me al lopend aan het oriënteren. Een man kijkt me aan en zegt: “Smale!” Ik maak een mentale notitie dat ik straks even moet googelen of hij me complimenteerde of beledigde. Smale, smale, wat zou het kunnen betekenen? O wacht, ace-ice, smale-… En terwijl de Schotse meneer al lang en breed uit het zicht was, verscheen er vanzelf een échte lach op mijn gezicht.
• In een cafeetje eet ik caramel shortbread. Dat is echt bizar lekker trouwens; ik wil het binnenkort zelf proberen te maken (gelukt – check hier het recept!). Heel lekker dus, maar ook vrij hard. Dus terwijl ik de druk op mijn vorkje wat opvoerde, begreep mijn shortbread de hint íéts te goed en lanceerde het stukje zichzelf op mijn schoot. Oeps.