Tijd voor het tweede deel van mijn kerstvakantie in foto’s! Wat ik in de eerste week van de vakantie deed, lees je in het eerste deel. Vandaag gaan we verder vanaf zondag 29 december – toch wel mijn favoriete dag van de kerstvakantie. Waarom? Lees gauw door!
Zondag 29 december
We staan vroeg op en in ruil daarvoor worden we getrakteerd op een prachtige lucht.
Waarom we zo vroeg op pad waren? Vanwege de leukste agilitywedstrijd van het jaar: de Oliebollenwedstrijd. Hij wordt georganiseerd door mijn eigen cluppie; een van de trainers bakt 200 oliebollen en verder neemt iedereen die dat wil wat lekkers mee om te delen. Voor je beeldvorming: wat hier op tafel staat, was nog niet eens alles…
Iedereen krijgt een vrijwilligerstaak. De afgelopen jaren stond ik steeds achter de bar – leuk, maar wel aanpoten. Dit jaar zit ik bij de bonnenverkoop. Extreem relaxed, want ik zit lekker warm in de kantine, kan met iedereen kletsen én heb goed uitzicht op de manegebak waar iedereen zijn rondjes loopt.
Sproet en ik liepen twee prachtige diskwalificaties, geheel te wijten aan mijn eigen onkunde. Sproet was – zoals altijd – geniaal.
Bij het kraampje met hondenspullen liet ik me verleiden om deze eendenknuffel alvast te kopen voor mijn toekomstige puppy. Dat ze nog niet eens verwekt is, is een detail, toch? Het wordt in elk geval een kooikerhondje, en die werden oorspronkelijk gebruikt voor werk in de eendenkooi. Een toepasselijk knuffeltje dus.
Maandag 30 december
Aan het einde van onze ochtendwandeling duikt Vriend O. even de supermarkt in om brood te halen. Sproet en ik wachten buiten. Ze krijgt vaak de nodige aandacht van andere klanten. Zeg nou zelf: dit snoetje is toch onweerstaanbaar?
Daarna vertrek ik naar het huis van mijn ouders om op te gaan ruimen op mijn oude slaapkamer. Ik had namelijk nog een opruimchallenge te voltooien…
Ik vond mijn eerste digitale camera. Een Kodak met 3,1 megapixel, wat in die tijd wél indrukwekkend was. Volgens mij betaalde ik er destijds iets van 229 euro voor. Whut! Hij was echt megadik trouwens – ik had mijn hand er ter vergelijking naast gelegd.
Nerd-alert! Tussen mijn oude schoolspullen vond ik ook nog wat toetsen. Check ook het detail rechtsonder: ik was dus zo’n type dat bij een 9,6 ook nog met de docent in discussie ging over een bepaalde vraag om mijn cijfer nog verder te verhogen. Ik hoor de docenten nóg zuchten… Eigenlijk best stom trouwens, want A: hadden ze maar beter moeten nakijken en B: je zou strebers in mijn ogen juist moeten belonen en stimuleren (zolang het gezond blijft dan).
’s Avonds lezen we nog een hoofdstukje Harry Potter. Achterin het boek vind ik opeens nog een tweede envelop. Blijkbaar heb ik na mijn voorspelling tijdens het lezen van boek 5 nóg iets geniaals gezegd! Ik kan echt niet wachten tot ik het laatste deel eindelijk uit heb.
Dinsdag 31 december
Bij de bloedbank kreeg ik laatst een Jan van Haasteren-puzzel van 500 stukjes. Dat leek me we een mooie uitdaging voor de kerstvakantie. Eigenlijk maak ik nooit legpuzzels, maar met deze vermaak ik me verrassend goed!
Sproet is normaal gesproken gelukkig niet al te bang voor vuurwerk en het wandelen ging vandaag ook prima. Eenmaal binnen blijk je in ons huis de knallen van de buren toch best goed te kunnen horen. Dat maakt Sproet opeens wel angstig, en dus mag het zielige, trillende hondje bij wijze van uitzondering tussen ons in op de bank liggen.
Net als vorig jaar blijven we niet op voor de jaarwisseling. Sproet mag met mand, knuffels en al mee naar boven.
Donderdag 1 januari
De eerste wandeling van 2020!
En de tweede wandeling volgt ongeveer een half uur nadat we terug zijn van de eerste! Het is tijd voor de traditionele nieuwjaarswandeling met een aantal medecursisten van agility. We maken een prachtige, zonovergoten wandeling door Nationaal Park De Meinweg. Een groot deel van de route loopt door een stuk dat nieuw voor me is, leuk! We zijn met veertien mensen en meer dan dertig honden, en dus zijn we bijna een bezienswaardigheid op zich.
Na de wandeling gaan we nog gezellig samen lunchen. Ik had een prima broodje gerookte zalmsalade, maar ik heb alweer honger als we weer naar buiten gaan, haha. Waarom zijn broodjes in de horeca vaak zo klein?
En de puzzel is compleet!
’s Avonds gaan we pasteitjes met ragout eten bij mijn ouders – vaste prik met nieuwjaar. Ik spot nog een slechte slogan: Wij zijn van de ‘pastei’. Die aanhalingstekens maken het nóg erger, vind ik.
Ook nu spelen we weer Scotland Yard. Vriend O. wist bij zijn tweede keer als Mister X op spectaculaire wijze aan de detectives te ontkomen. Ik ga oefenen!
Vrijdag 2 januari
O. en ik hebben zin om wat leuks te doen, en dus rijden we richting Sittard om een paar kringloopwinkels te bezoeken. De eerste – een aanrader van de buurvrouw – was helaas dicht. De volgende is gelukkig wel open en blijkt zo’n heerlijke, perfect georganiseerde kringloopwinkel te zijn. Ze hebben echt veel mooie, vrij nieuwe boeken! We spotten ook een heel oude versie van Scotland Yard die bijna uit elkaar valt van ellende.
Iemand vertelde me ooit over De Wet van Eten, Bidden en Beminnen. Wat die inhoudt? Dat je in élke kringloopwinkel en tweedehands boekenwinkel altijd een exemplaar van het boek van Elizabeth Gilbert zult vinden (want het is een stom overschat boek dat iedereen die zijn boekenkast opruimt weg doet). Ik heb de theorie na een jaar of vijf nog altijd niet kunnen weerleggen. In deze winkel vond ik maar liefst vier stuks.
De volgende kringloopwinkel die we bezoeken is van een heel ander kaliber. Zo’n winkel die gerund wordt door vrijwilligers en die een rommelige chaos met de meest vreemde spullen is. Dit type kringloopwinkel vind ik eigenlijk net zo heerlijk als het nette type. We besloten de megagrote berenknuffel toch maar niet mee te nemen voor Sproet, vanwege mogelijk verstikkingsgevaar. Het meest vreemde dat we aantroffen waren toch wel de twee potten vol met kleine babypoppetjes. HOE dan? Van een anti-abortusclub die zichzelf heeft opgeheven of zo? Het blijft vooralsnog een mysterie.
Dit is mijn totale buit van vandaag: drie borden voor foodfotografie plus wat boeken en dvd’s.
We halen ook nog een Too Good To Go-pakket op. Weer een prima score voor 5 euro! De zak aardappels (5 kilo!) was trouwens opengescheurd, maar nog hartstikke lang houdbaar.
Vrijdag 3 januari
De volgende dag besluit ik maar direct het kippensoeppakket te bereiden. Ik doe de taugé er ook maar meteen bij. We hebben deze week al twee keer bami gegeten en O. houdt niet van rijst, dus veel alternatieven hebben we er niet voor. Van de makreelflakes flans ik een salade voor op brood in elkaar. Sproet mocht ook een stukje proeven en likte vervolgens tot vijf keer toe de verpakking schoon. Ze vond het moeilijk om hem uiteindelijk los te laten.
Soep en brood! Prima lunch zo. Alleen zit er wel erg veel taugé in de soep. Zoals Vriend O. zei: “Het is een beetje Too Good Taugé nu.” Badum tss…
Voor de makreelsalade mengde ik trouwens 200 gram (min wat we al gesnoept hadden) makreelflakes met een eetlepel yoghurt, twee eetlepels fritessaus, een kwart appel en een augurk (allebei in kleine stukjes gesneden) en een half rood uitje (gesnipperd). Ik vond ‘m top!
’s Avonds ga ik met mijn moeder naar het theater. Vanuit het theater (De Maaspoort in Venlo) zijn busjes geregeld vanuit Midden-Limburg. Handig! Vlak naast de opstapplaats ligt Restaurant De Gouden Bogen. Daar aten we dan maar een hapje. Héél vervelend voor deze die hard-McNuggets-fan (eeuwig zonde dat de vegan versie heel anders en lang niet zo lekker was).
We gaan naar de musical Kinky Boots, over een schoenenfabriek die eerst degelijke kwaliteitsschoenen voor mannen verkoopt en dan overstapt op een nieuwe niche: kinky laarzen. Ik vond de show echt een feestje! De cast was erg goed en het is een erg vrolijke, humoristische musical waar de energie vanaf spat.
Zaterdag 4 januari
Op zaterdag werk ik alvast aan deze plog. Als ik ruim over de 2000 woorden zit, besluit ik ‘m toch maar in twee delen te hakken.
’s Avonds eten we stamppot met vegetarische Bratwurst. Ik heb zelf nog wat jus weten te maken met een gesnipperd uitje, wat ketjap, water, zwarte peper en nootmuskaat.
Zondag 5 januari
En dan breekt de laatste vakantiedag alweer aan! Ik ging alwéér wandelen met een flinke groep honden. Deze keer is het georganiseerd door de stichting waar ik met Sproet vrijwilligerswerk doe.
Na de wandeling worden we verwend met een uitgebreide, superlekkere lunch. De tafels staan helemaal vol met broodjes, beleg en warme gerechten en vervolgens drukte de bediening ons op het hart dat we het vooral moesten zeggen als we ergens te weinig van hebben. Eh… Dat zal niet nodig zijn! Sproet vond al dat eten trouwens ook wel erg lekker ruiken…
Ik heb echt een héérlijke kerstvakantie gehad! Wat voor leuks heb jij allemaal gedaan?
9 januari 2020 om 07:57
Echt zo leuk, dit inkijkje in je kerstvakantie. Ik vind je kringloopbuit nog best bescheiden trouwens. Knap gedaan;). Als ik die groep met honden tegen zou komen ‘in het wild’ zou ik trouwens héél hard wegrennen. (Sorry, doodsbang voor honden, maar jouw Sproet ziet eruit alsof ik misschien niet bang zou worden….een enkele hond heeft dat effect op me.)
9 januari 2020 om 08:26
Daar kan ik me best wat bij voorstellen, hoor! Je mag het altijd komen testen met Sproet 😉
9 januari 2020 om 10:15
Toffe vakantie heb je gehad! Lekker relaxed 🙂
9 januari 2020 om 12:36
Ha wat tof zo’n lange plog! Super leuk idee zo’n oliebollen wedstrijd. Die tafel ziet er erg gezellig uit. En leuk dat je naar Kinky Boots bent geweest!
Al die foto’s van hondjes! <3
Oeh en ik ben ook nog steeds erg benieuwd wat je van het laatste deel van Harry Potter gaat vinden! Ik kan niet wachten op de blog erover.
9 januari 2020 om 17:01
Kinky Boots schijnt echt heel leuk te zijn inderdaad. Leuk blogje. En dat boek is inderdaad zwaar overschat.
9 januari 2020 om 21:02
Leest als een heerlijke vakantie.
Heeft Sproet een beetje kat in zich? dat het makreelbakje niet schoon genoeg te krijgen was??
De eendenknuffel is superduper.
10 januari 2020 om 09:23
Leuk die puzzel. En ik zie dat je de rand al af hebt zeg!
10 januari 2020 om 14:31
Wederom een leuke plog, met leuke activiteiten! Het inspireert me om ook weer eens in de kringloop te gaan kijken. Meestal breng ik er alleen spullen naartoe na een aanval van opruimwoede, maar spulletjes kopen doe ik er maar zelden. Ben je nu weer lekker aan het werk?
10 januari 2020 om 16:41
Yes, sinds maandag aan het werk! Het helpt mij wel om een wishlist te hebben voor de kringloop. Dan voorkom je dat je het daarna weer gaat opruimen 😉
10 januari 2020 om 16:37
Wat leuk, zeg! Moet je een hond hebben om mee te mogen wandelen of is honger genoeg? Wat een heerlijke vakantie hebben jullie gehad!
10 januari 2020 om 16:40
Bij de nieuwjaarswandeling van agility ben je welkom, voor die laatste ligt het helaas ingewikkelder 😉
11 januari 2020 om 10:27
Ha wat leuk om mee te genieten van je kerstvakantieweek! Zo te lezen was het nogal een fijne week. Bij je kringloopbuit bleef ik even steken, want die blauwe borden (van Ikea) heb ik ook. Zo tof zijn ze, hè?! 🙂
Gaaf dat jullie naar die musical zijn geweest! Lijkt mij ook best wel een leuke musical om nog eens naartoe te gaan. Wat mooi trouwens om dit soort wandelingen te maken met een groep mensen én honden. Lijkt me extra gezellig! Soms vind ik het toch jammer dat je een kat niet kunt uitlaten met een groep met andere kattenfans 😉