Een nieuwe stap in mijn loopbaan

| 12 reacties

Over mijn werk schrijf ik hier eigenlijk niet vaak. Ik ging net even zoeken en ik kwam een blogpost uit 2020 tegen waarin ik terugblikte op mijn loopbaan tot dan toe en enthousiast vertelde over mijn werk op dat moment. Ach, mijn lieve 2020-ik. Die had nog geen idee dat ze even later een andere leidinggevende toebedeeld zou krijgen. En ze realiseerde zich ook niet dat ze écht niet in het bedrijfsleven thuishoorde. Maar hé, you live and you learn. Inmiddels ben ik een heel andere weg ingeslagen op mijn carrièrepad en daar vertel ik je in deze blogpost graag meer over!

Toe aan iets anders qua werk

Hoewel ik al langer het gevoel had dat mijn baan niet zo goed meer bij me paste, wist ik dat gevoel een tijdje vakkundig te onderdrukken. Nadat mijn kinderen geboren waren, begon mijn lijf langzaam steeds duidelijker te protesteren. Het duurde even voor ik luisterde, maar ik was wel steeds vaker aan het googelen naar andere werkrichtingen.

Ik dacht lang aan de simpelste oplossing: gewoon weg uit de commercie, en marketing weer verruilen voor communicatie. Als ik dan weer aan de slag kon in een non-profit-omgeving, dan zou ik vast weer blij worden met mijn werk. Maar na een tijdje voelde ik dat dat ‘m ook niet was.

Wat me onder andere heel tof leek, was bijvoorbeeld (studie)loopbaanbegeleiding. En toen ik een junior begeleidde op mijn werk (ik had nogal veel ouderschapsverlof-uren om in te zetten met een tweeling), haar feedback gaf op haar teksten en haar zag groeien, werd ik daar ontzettend blij van. Ik had het idee van een leidinggevende functie altijd verfoeid – getver, de hele dag zitten vergaderen en niet gewoon iets dóén – maar begon het langzaam toch te overwegen.

Het onderwijs bleef lonken. Ik klikte zo nu en dan op een docentenvacature, maar besefte dat dat een flinke omscholing zou betekenen. Een te grote stap. Want ook een zij-instroomtraject bleek veel te ingewikkeld – nog afgezien van het nogal lage salaris dat daarbij hoort. Hoewel ik elke keer plaatsvervangend enthousiast werd als ik hoorde of las dat iemand zich liet omscholen, dacht ik: dit is niet voor mij.

Op een gegeven moment luisterde ik naar een podcast over een heel cool onderwijsinitiatief. En toen dacht ik: oké, ik ga nu gewoon opzoeken hoe het nou écht zit met docent worden. Ik wilde voor eens en voor altijd weten of ik er echt vier jaar voor zou moeten ploeteren. En wat bleek…

Terug de schoolbanken in!

Dat was niet zo! Ik stuitte op een lerarenopleiding die ik al kende van naam. Een half uurtje rijden van mijn huis. Daar kon je dus een deeltijdopleiding volgen tot – in mijn geval – docent Nederlands. Op de site stond al dat de studieduur – meestal 2 tot 2,5 jaar – flexibel was. Een of twee avonden in de week les en een hoop zelfstudie. En na een online voorlichting bleek dat je je tweedegraads bevoegdheid zelfs in een jaar tijd kon halen. Je begrijpt: ik was inmiddels aan het stuiteren van enthousiasme.

Ik voerde nog een gesprek met een oud-docent van de middelbare school en liep een dagje mee op een middelbare school in de buurt, en toen wist ik het zeker: dit ga ik doen! Ik schreef me in voor de opleiding – instromen gedurende het studiejaar kon gelukkig, want ik had er echt zin in – en inmiddels ben ik alweer een paar maanden met veel plezier student.

Ik zal er maar direct een kleine Q&A ingooien:

Zeg Audrey, hoe fix je dat financieel dan?

Nou, ik heb op dit moment een WW-uitkering, en omdat ze bij het UWV natuurlijk ook wel inzien dat mijn opleiding nogal nuttig is, heb ik een vrijstelling van de sollicitatieplicht gekregen. Hoera! Ik noem mijn WW nu dus ook mijn stufi, haha.

Maar joh, een studie én twee peuters, hoe combineer je dát dan?

Die twee peuters hebben ook een vader. En mannen kunnen dus ook gewoon voor kinderen zorgen. (Als je dit een mind-blowing feitje vindt, lees dan gerust deze oude blogpost even.)

Moet je ook stage gaan lopen?

Uiteraard. Zou wat zijn, hè, als je een onderwijsbevoegdheid kan krijgen zonder ooit voor een klas te hebben gestaan. Je moet ervaring opdoen bij havo/vwo en vmbo/mbo. Mijn eerste stage, bij een mbo-instelling in de buurt, staat al gepland voor na de zomervakantie.

Heb je nog andere vragen? Stel ze gerust!

12 reacties

  1. Wat een gave stap! Stiekem was “het onderwijs in” het eerste waar ik aan dacht toen ik je bericht op X zag staan. Een onderbuikgevoel ofzo 🙂 Wat mooi dat je naar je gevoel hebt geluisterd en dat er een mogelijkheid bleek om deze opleiding wel op een manier te volgen die niet 4 jaar kost. Heel veel plezier alvast bij je eerste stage binnenkort!

    Enne, ik ben benieuwd of je misschien ooit een blogrubriek met leuke anekdotes uit het onderwijs gaat beginnen. Ik zie het wel voor me 😀
    Romy postte onlangs…Beginnen met veganistisch eten | 11 tips uit eigen ervaringMy Profile

  2. Wow, die zag ik niet aankomen. Wat een geweldige ontwikkeling! Heel fijn dat het UWV ook ‘meewerkt’. Ik wens je veel succes met de studie en veel plezier met de stage;).
    Naomi postte onlangs…Boekrecensie: Geluk in het kwadraat (Mirjam Schippers)My Profile

  3. Wat goed dat je je laat omscholen tot iets waar je echt enthousiast van wordt. Ben benieuwd hoe je stage na de zomer gaat bevallen, succes alvast 🙂
    Linda’s Journal postte onlangs…Weekdagboekje 86 ☾ babycadeautje, taalcafé & verkiezingenMy Profile

  4. Dat doe je goed! 🙂
    Irene postte onlangs…2024 · Week 23My Profile

  5. Mooi om te lezen dat je je gevoel achterna bent gegaan. Heel veel succes!
    Zo simpel is dan geluk postte onlangs…Van klacht naar kansMy Profile

  6. Wauw, wat stoer dat je deze stap hebt genomen! Veel succes!!

  7. Heel veel succes!! Fijn dat je je gevoel gevolgd hebt en dat komt zeker goed 😉

  8. Wat een super toffe stap. Toi toi toi met je nieuwe studie. En dat naast het gezinsleven. Druk maar het zal vast en zeker een fijne stap zijn!

  9. Geen vragen. Wel heel blij voor je! Wat leuk, leuk, leuk!

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


CommentLuv badge