Je kunt wel stellen dat mijn eerste zwangerschap vol verrassingen zit. Uiteraard was het zien van een tweede kindje op de tweede echo daarvan de allergrootste, maar er zijn nog zes dingen die ik vooraf echt niet had verwacht aan zwanger zijn. Ik deel ze graag met je!

Zwangerschapstest

Hoewel ik wel wist hoe een zwangerschapstest werkt – een streepje ter controle, een tweede streepje als je zwanger bent – nam ik toch braaf de hele gebruiksaanwijzing door. Nadat ik de test even in een potje verse ochtendurine had gedoopt en ermee naar de slaapkamer liep, werd ik toch nog verrast. Want wat blijkt? Eerst kleurt dat hele testvenster een soort roze, en pas dan trekt het weg om uiteindelijk wel of geen streepje te laten zien. Heel vreemd, vond ik.

Wat ik trouwens ook niet had verwacht, was dat zwangerschapstesten helemaal niet duur hoeven zijn. Laat die 10+ euro kostende dingen van Clearblue met een beeldscherm alsjeblieft in het schap liggen – weggegooid geld. Bij de Action shop je er gewoon 2 voor 1,50.

Echo

Op een vroege echo – zo tussen de 6 en 8 weken – zie je echt precies niks. Echt, de verloskundige had me van alles wijs kunnen maken. Een hartje hier, een hoofdje daar: als jij het zegt, zal het wel zo zijn. Het enige dat ik wel met eigen ogen kon zien, was het tussenschot van de tweeling – maar ook dat lukte pas nadat ik wist dat het er twee waren.

Nog zoiets: in het begin zie je het hartje alleen kloppen. Op basis van wat ik in films had gezien, verwachtte ik het bekende geboink te horen, maar ik heb de hartjes pas één keer horen kloppen, en dat was toen de verloskundige het geluid even voor allebei de hartjes aan had gezet.

Veel plassen

Dat een baby van een aanzienlijk formaat zou zorgen voor een flinke druk op je blaas, had ik wel verwacht. Dat mijn toiletbezoekjes al vanaf het begin véél frequenter zouden worden, had ik niet zien aankomen. *TMI-waarschuwing voor tere zieltjes* Het begon al vanaf mijn wachtdagen, waarbij ik elke keer het gevoel had dat ik nattigheid voelde in de vorm van bloed. Oké, dat zal ongetwijfeld ook grotendeels psychisch zijn geweest, but still. Ik las namelijk ook dat je baarmoeder er je hele zwangerschap wat extra afscheiding tegenaan gooit om de boel te beschermen. Hartstikke slim systeem van Moeder Natuur, maar wel een beetje irritant.

Opgeblazen gevoel

Nog eentje in de categorie ‘wat, nu al?’ is toch wel het opgeblazen gevoel dat ik al heel vroeg kreeg. Ik zit regelmatig uitgebreid te boeren als een voetbalkijkende vent. Het is inmiddels zo’n gewoonte geworden dat ik echt moet opletten dat ik het buitenshuis niet net zo ongegeneerd doe als thuis.

Misselijkheid

Misselijkheid is natuurlijk hét bekende kwaaltje in het begin van de zwangerschap. Dat-ie niet beperkt blijft tot de ochtend, wist ik al. Ik denk ook oprecht dat ik nog best geluk heb gehad als je het afzet tegen de dubbele portie HCG die ik kreeg. Hoe die misselijkheid zich bij mij uitte? Ik had continu een soort lingering gevoel van misselijkheid, gecombineerd met een enorme honger en – bijzonder onhandig – weinig eetlust. O ja, en een heleboel etenswaren waar ik niet aan moest dénken. Boterhammen bijvoorbeeld… En zelfs de gedachte aan chocola stond me tegen!

Afvallen tijdens je zwangerschap

Met 16 weken op de teller en een tweeling in mijn buik, had ik niet echt zien aankomen dat ik nog steeds minder weeg dan voor ik zwanger raakte. Op zich is het wel logisch dat ik in het begin wat afviel doordat ik minder kon eten en mijn lichaam intussen behoorlijk wat extra energie verbruikte. Twee placenta’s aanmaken en twee baby’s laten groeien is natuurlijk niet niks. Toch had ik wel verwacht dat ik nu wat sneller zou aankomen, maar blijkbaar eten mijn kinderen me van binnen op. Scheelt dat ik nog wel een vetbuffertje voor ze had dat ik best kan missen, haha!