Ben ik klaar voor een kind? Dat is een vraag die je jezelf als twintiger of dertiger waarschijnlijk wel eens gesteld hebt. Misschien had je altijd wel al een kinderwens, of twijfel je nu er om je heen steeds meer baby’s worden geboren. Iets dat ik regelmatig hoor, is dat mensen zich afvragen wanneer je nou weet dat je écht klaar bent voor een kind. Als je altijd dacht “ik wil wel kinderen, maar dat is iets voor later”, dan kan het zijn dat je opeens op een bepaalde leeftijd komt en je denkt “hé, maar zit ik niet stiekem al gewoon IN die toekomst?’.

In dit artikel deel ik hoe mijn kinderwens zich ontwikkelde, hoe mijn vriend en ik gesprekken hadden over ‘maar wanneer beginnen we dan met proberen’ en hoe wij uiteindelijk de knoop doorhakten om voor een kindje te gaan.

Wil ik kinderen of niet? Zo ging het bij mij

Vroeger wist ik het altijd heel zeker: ooit zou ik moeder worden. Of dat nou een verlangen was diep in mijn eigen hart zat of dat ik vooral beïnvloed werd door wat ik om me heen zag in de maatschappij: geen idee. Feit was dat ik mezelf in de toekomst wel als moeder van twee kinderen zag.

Toen ik halverwege de twintig was, kwam de twijfel. Doordat ik voor het eerst tante werd, zag ik van dichtbij hoe onwijs veel impact kinderen hebben op je leven. Ik vond mijn neefjes helemaal geweldig, maar ik vroeg me serieus af of ik het wel zelf zou kunnen en willen, dat moederschap. Ik schijn daarna ook wel een tijdje te hebben geroepen dat ik geen kinderen wilde.

Maar toen ik bijna 27 was, kreeg ik opeens te maken met het cliché van rammelende eierstokken. Ik zag eerst een foto van een baby van een kennis. Een kindje met prachtige grote blauwe ogen. Om spontaan verliefd op te worden. En diezelfde avond keek ik een YouTube-filmpje waarin een moeder samen met haar dochter – een meisje van een jaar of acht – op pad ging. Ik zag een vrolijk kind dat volop genoot en opeens wist ik het zeker: ik wil óók een kind.

Dat ik single was, zag ik daarin niet direct als een groot obstakel. Want ja, als je een vrouw bent met een baarmoeder en goed functionerende eierstokken (extreem enthousiast functionerende eierstokken, zo bleek later…), dan ben je al een heel eind met je kinderwens. Ik verdiepte me serieus in alle opties die er waren, van in mijn eentje moeder worden tot een donor-plus-constructie of zelfs een co-ouderschap met een gay man of stel. Ik had al een informatiebijeenkomst van Meer dan Gewenst in mijn agenda staan, en toen… ontmoette ik mijn vriend.

Je kinderwens op pauze: wanneer ben je als stel klaar voor een baby?

Alles leuk en aardig met die rammelende eierstokken, maar mijn verstand wist direct dat het wel zo handig was om elkaar eerst eens wat beter te leren kennen. En daarnaast had mijn vriend ook zo zijn twijfels over wanneer hij als man klaar was voor een kind. Het topic ‘kinderwens’ tackelden we trouwens heel efficiënt al op de eerste date, dus dát we allebei kinderen wilden, was in elk geval duidelijk.

Er kwam een koophuis en ik veranderde van baan. Na een jaar had ik weer een vast contract op zak en werd ik langzaam wel weer wat ongeduldiger. We praatten regelmatig over wanneer we aan kinderen zouden beginnen. Dat is ook direct mijn belangrijkste tip: blijf communiceren over je wensen, gevoelens en verlangens.

Ondanks dat mijn vriend uiteindelijk nog wel lang onzeker bleef of hij wel klaar voor het vaderschap was, besloten we er op een gegeven moment voor te gaan. Ik had het argument ‘maar misschien gáát het wel niet zo makkelijk en duurt het nog heel lang voor ik zwanger raak’ veelvuldig gebruikt. En wat denk je: eerste poging raak. En dubbel dus ook nog eens… Oftewel: wees gewaarschuwd!

Wat als je twijfelt over wanneer je toe bent aan kinderen?

Je kunt de keuze over wanneer je gaat proberen zwanger te raken eindeloos voor je uitschuiven. Oké, als vrouw heb je natuurlijk wel met biologische limieten te maken, maar het is verleidelijk om steeds te blijven denken dat het iets voor later is. Eerst verhuizen, eerst vastigheid qua werk, eerst je bedrijf laten groeien, eerst nog veel reizen… En als je dat graag wil, dan is dat uiteraard helemaal prima. Volg je hart vooral.

Maar misschien is er ook nog wel iets anders dat er meespeelt. Onzekerheid. Kun je het eigenlijk wel, dat hele ouderschap? Moet je je niet gewoon écht een serieuze volwassene voelen voor je de verantwoordelijkheid neemt voor een baby? News flash: ook mensen mét kinderen doen maar wat. Ik vraag me regelmatig af hoe we het toch voor elkaar krijgen, met succes kinderen in leven houden.

The truth is: het juiste moment om aan kinderen te beginnen, bestaat niet. Je kunt het verstandelijk allemaal eindeloos proberen te beredeneren, maar uiteindelijk is het gewoon een sprong in het diepe. En dan blijkt dat je het ook gewoon kunt.

Wat mij betreft is de enige leidraad je gevoel – en het gevoel van je eventuele partner. Stel jezelf eens de vraag wat je zou doen als je geconfronteerd zou worden met een spontane, ongeplande zwangerschap. Of fantaseer (samen) eens over dat toekomstplaatje. Hoe zou het voelen als je over een jaar een baby in je armen hebt? Of, als je – net als ik – niet zo’n baby-type bent: hoe zou het zijn als er over twee jaar een minimensje is dat je op wankelige, spekkige beentjes aankijkt terwijl het met een klein handje steunt op je knieën?

Als je gevoel ‘ja’ zegt en je je leven enigszins op orde hebt: go for it. Het ideale moment komt niet.

Maar ik weet niet of ik wel of geen kinderen wil…

Twijfel je nog over je kinderwens? Snap ik helemaal! Het ís ook nogal een ingrijpende, levensveranderende keuze. Ik kan je deze twee podcast-afleveringen erg aanraden: Damn Honey – Wil ik een kind? Of niet. Of wel. Of toch niet. Of wel? en Ik ken iemand die – Soms wil ik een kind. In beide afleveringen is Jantine Jongbloed te gast, die ook het boek Soms wil ik een kind schreef. Ook over het boek De Twijfelmoeder hoor ik veel goede dingen.

Je (gebrek aan een) kinderwens is natuurlijk een heel persoonlijk onderwerp, maar het is denk ik heel waardevol om er desondanks over te praten. Laat vooral een reactie achter als je iets wil delen over dit thema en je eigen zoektocht!