Vijf struggles die elke hondenbezitter herkent

| Geen reacties

Honden. Ik ben gek op ze. Een leven zonder? Daar moet ik niet aan denken! Je krijgt je portie beweging door het wandelen, er is altijd iemand blij/hysterisch/extatisch als je thuis komt, je kunt eindeloos knuffelen én honden zijn zo heerlijk slim (tenminste, de meeste dan). Toch hebben honden niet alléén maar voordelen. Juist doordat je veel voor je dieren over hebt, wordt het leven met een hond er niet altijd makkelijker op. Deze vijf dingen herken je zeker als je een hond hebt!

Sproet

Ik vind dit zo’n extreem schattige foto van Sproet als puppy dat ik hem het liefst bij elke blogpost zou plaatsen 😉

Wandelen door weer en wind

Dat je lekker in shape blijft door te wandelen met je honden, is natuurlijk heel fijn. Ook kun je mét hond zorgeloos in je eentje gaan wandelen in het bos, want er is altijd iemand bij je voor als je gure types tegen zou komen ver van de bewoonde wereld. En ik vind wandelen heel erg fijn. Zeker als de zon lekker schijnt, of op een prachtige winterdag. En als het niet regent en niet waait, kan ik zélfs de herfst een ietsiepietsie waarderen. Maar als de regen dus wel met bakken uit de hemel komt vallen, of als je bijna wegwaait, dan is verplicht wandelen dus iets minder leuk. En als je uitglijdt in de modder, zou je ook wensen dat je gewoon een hondloze mooiweerwandelaar bent (verschrikkelijk, mensen die kijken naar je hond alsof het een monster is). Klein nadeeltje dus, dat de meeste honden hun wandelbehoefte niet aanpassen aan het weerbericht.

Honden die in de weg liggen

Bijna – of helemaal – struikelen over je hond. En je dan ook nog uitputten in excuses als dat gebeurt. Want het is natuurlijk het belangrijkst dat je hond geen blessure of trauma heeft opgelopen. Bones is sowieso nogal een paniekerig type qua voeten die opeens naast haar staan, dus als die lekker ligt te slapen naast de bank, kruip ik over onze hele hoekbank als ik eraf wil, zodat ze maar niet wakker schrikt. Af en toe voel ik me hartstikke gek als ik dat doe, maar tja, je moet geen slapende honden wakker maken, toch?

De liefde van de hond…

Sproet komt regelmatig naar me toe als ik op de bank zit lig. Geeft ze me een pootje – of twee – of kruipt ze lekker tegen me aan. En dan denk ik: wat is het toch mooi, die oprechte liefde die je krijgt van een hond <3 Dus ik begin met mijn liefdesverklaring (aaah, lieve Sproetietoetie, hou je zoveel van me? Ik hou ook héél veel van jou. Ja, echt wel. Jij en ik, hè. For EVAH), en vervolgens zie ik in mijn ooghoek de klok. F*ck. Kwart over vijf. Ze houdt niet (alleen) van mij, ze houdt meer van eten. Boehoehoe. Hoewel, dat ze zo van eten houdt, geeft wel aan hoe zeer we soulmates zijn 😉

Plog van Sproet de hond

Saha(a)ra

Als je een hond (of kat) hebt, zul je vaker moeten stofzuigen dan iemand zonder harige huisdieren. Toch zijn bij ons niet de haren zelf de (grootste) oorzaak van een vieze vloer, maar meer alles dat erin blijft hangen. Takjes, blaadjes, andere rotzooi en bovenal: zand. Heel veel zand. Zeker met nat weer liggen er gegarandeerd hoopjes zand ter grootte van een hond op diverse plekken op de vloer. En dan die hondenmanden, dat worden vaak woestijntjes op zich. Vooral Bones’ mand is erg, omdat Sproet de neiging heeft om na het wandelen lekker in haar mand te kruipen. En verkassen doet ze pas als haar vacht zichzelf heeft geleegd 😉 De honden zijn dus redelijk zelfreinigend, maar een beetje jammer dat de vloer dat niet is.

Schoothond

Elke hond is een schoothond. Ook als een hond 40 kilo weegt, is dat in zijn ogen absoluut geen belemmering om lekker op je te komen liggen. Hun poten? Planten ze gerust in je buik. En hun timing is ook niet altijd even briljant. Als ze vies zijn, stuur ik ze vrijwel altijd resoluut weg als ze een knuffelsessie willen, maar als ik eigenlijk bijna net naar bed wilde gaan of het toilet een bezoekje zou gaan brengen, vind ik zo’n hondenkopje meestal toch te onweerstaanbaar. En ja, dan liggen ze vervolgens zó heerlijk dat ze gerust een uur lang geen enkele reden zien om ergens anders te gaan bivakkeren. Het risico op een slaaptekort neem ik voor lief – als de hond maar lekker slaapt… En als mijn blaas ontploft, zullen ze vast van schrik wél spontaan mijn schoot verlaten.

Heb jij honden (gehad)? Vertel me alles over ze! En welke situaties vind jij typisch bij het hebben van een hond of ander huisdier?

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


CommentLuv badge