Een tijdje geleden deed ik een oproepje voor vragen aan mij. Nou, dat heb ik geweten! Ik kreeg een heleboel leuke – en soms heel moeilijke – vragen binnen. Best wel veel over bloggen, maar ook een aantal persoonlijke vragen. Ik beantwoord ze vandaag allemaal (behalve die zeer onfatsoenlijke vraag die de altijd hilarische (vindt hij zelf) Vriend O. als grapje stelde en waarop hij het antwoord allang wist…)

De meest gestelde vraag: wat voor werk doe je?

Aan die vraag wijdde ik al een apart artikel. TLDR: ik maak content (lees: schrijf teksten en doe nog wat andere dingen) voor een bedrijf.

Waarom ben je ooit begonnen met bloggen?/Wat is de drijfveer dat je blogt?

Deze twee combineer ik even! Ergens begin 2013 begon ik met schrijven voor een online magazine – dat achteraf gezien meer gewoon een beginnende blog was. Het aantal thema’s was beperkt, ik ergerde me nogal aan het verschrikkelijke taalgebruik van de “eindredactie” en dus besloot ik om een eigen blog te beginnen.

Het begon dus eigenlijk vrij toevallig. Waarom ik nu nog steeds blog? Omdat ik enorm van schrijven hou en omdat ik de interacties met lezers en andere bloggers superleuk vind. Laatst kwam er vanuit het niets opeens de gedachte “ik kan ook gewoon stoppen met bloggen” bij me op. Echt géén idee waarom. Ja, dan zou ik meer tijd overhouden. Toch is mijn blog inmiddels zo verweven met mijn leven dat ik ‘m niet meer zou kunnen missen.

Hoe veel tijd per week gebruik je voor bloggen?

Over hoe ik mijn blogposts doorgaans schrijf – en hoeveel tijd daar in gaat zitten – schreef ik al eerder. Ik werk eigenlijk alleen in het weekend aan mijn blog – al kijk ik doordeweeks natuurlijk wel naar de reacties (ik ben veel te nieuwsgierig om dat niet te doen). ’s Avonds achter mijn laptop werken draagt niet bij aan mijn (nacht)rust. Meestal ben ik per week toch minimaal wel een dagdeel bezig met mijn blog – dus 3 tot 6 uur zo’n beetje. Vooral het uitzoeken en bewerken van foto’s kost vrij veel tijd. En hoewel mijn blogposts soms supersnel op het digitale papier staan, wil ik me daar af en toe ook wel helemaal in verliezen, haha.

Is je blog altijd geweest zoals die nu is (ik volg je duidelijk nog geen 7 jaar ;-))?

In grote lijnen: ja. Ik heb altijd al over allerlei onderwerpen geschreven en ben altijd meer op tekst dan op beeld gericht geweest. Maar ja, de 30-jarige ik is uiteraard wel een ander persoon dan de Audrey van begin 20. Sommige oude artikelen van mezelf vind ik nog steeds heel leuk, andere wat minder. Maar ik heb nog nooit een artikel verwijderd, dus voel je vrij om te neuzen in mijn archief en zelf een oordeel te vellen!

Wat zou je in de toekomst nog toe willen voegen aan je blog?

Er is niet iets specifieks dat ik zou willen toevoegen, maar er zijn wel wat dingen die ik nog wil verbeteren. Zo wil ik eigenlijk meer column-achtige artikelen schrijven, en na mijn patisserie-cursus wil ik ook mijn recepten nog naar een hoger niveau tillen. Ik wil er wel voor zorgen dat ze voor vrijwel iedereen goed te doen blijven, maar het mag nog wat creatiever.

Waar komt de naam van je blog vandaan? Zo simpel, maar toch leuk en uniek

Thanks! Ik vrees dat dat mijn gevoel voor humor is, haha. Ik heb best lang na zitten denken over een leuke blognaam, en uiteindelijk leek het me heel grappig dat er verwarring kon ontstaan als mensen over mijn blog praatten. “Waar heb je dat gelezen?” “Op een of andere blog!” “Welke blog dan?” “…” Zo was ik ook van plan om mijn wifi-netwerk “Nee, die andere” te noemen, maar daar ben ik tot dusver te lui voor geweest.

Je favoriete theesmaak?

Ik lust dus geen thee! Dat vinden sommige mensen heel raar, maar voor mij is het warm water met een raar smaakje dat ik gewoon niet weg krijg. Ice tea green vind ik dan wel weer superlekker.

Wat is nou het allermooiste/leukste/geweldigste boek die je ooit gelezen hebt!?

Pff, deze viel dus echt wel in de categorie ‘onmogelijk te beantwoorden’. Ik bedoel: boeken vergelijken is toch niet te doen? Ik vond de Harry Potter-serie echt briljant toen ik ‘m (recent voor het eerst) las, als kind maakte Achtstegroepers huilen niet een enorme indruk, het verhaal van Matilda vind ik fantastisch, maar een boek als The Alchemist was ook weer zo onwijs bijzonder… Nee, ik kan echt niet kiezen.

Hoe hebben vriend O en jij elkaar leren kennen?

Dat heb ik al verteld in dit artikel! Mijn schoonmoeder (ze leest mee – Hoi E.!) was onze matchmaker en we hadden de vreemdste eerste date ooit. Niet dat ik zoveel dates heb gehad in mijn leven, maar toch.

Wat trekt jou zelf wel of juist niet in blogs van anderen?

Wat mij betreft komt in een goede blog altijd de persoonlijkheid van een blogger naar voren. Of dat nou is via de onderwerpen, de schrijfstijl of vanwege een grote creativiteit, maakt daarbij niet eens echt uit. Al mijn favoriete blogs hebben met elkaar gemeen dat er gewoon een heel leuk mens achter zit. En meestal speelt humor ook mee.

Wat me minder trekt in blogs van anderen, is als iemand te veel (hoewel “te” hier natuurlijk mijn persoonlijke mening is) terugkerende rubrieken heeft, waardoor een blog meer van hetzelfde wordt. Wat ik ook soms zie en persoonlijk wat minder vind, is als iemand vooral schrijft vanuit wat hij of zij kwijt wil en daarbij de lezer wat uit het oog verliest. Dit vind ik best een lastige om uit te leggen, want ik wil absoluut niet dat iemand zich hierdoor onterecht gekwetst voelt. Het betekent namelijk absoluut niet dat ik vind dat iemand zich zou moeten aanpassen aan wat mensen willen lezen of dat artikelen niet heel persoonlijk mogen zijn. Juist wel, daar hou ik zelfs enorm van! Het gaat mij erom dat iemand dan wel nét even die slag maakt van dagboek-stijl naar een lezenswaardig artikel.

In welke stad buiten Limburg zou je wel willen wonen?

Ik zie mezelf n de praktijk mijn mooie provincie zeker niet verlaten, dus dit is een slimme vraag! Maar nog meer dan een “echte” Limburger, ben ik een echt dorpsmeisje. Ik vind Den Bosch een heel fijne stad en tijdens een dagje Nijmegen voelt die stad ook nog altijd een beetje als thuis, maar in een stad wonen lijkt me niks, hoe mooi Edinburgh bijvoorbeeld ook is. En verder ben ik dol op Texel, maar lijkt het eilandleven me toch net iets te beklemmend om er voor altijd te verblijven.

Stel je zou nog maar over één onderwerp mogen bloggen, welk onderwerp zou dat dan zijn?

Weer zo’n onmogelijke vraag voor een omniblogger als ik. Maar hé, nobody said it was easy. Ik heb hierover nagedacht en besloot dat ‘mijn leven’ een flauw antwoord was. Daarom kies ik voor een andere soort escape: eten! Want dan kan ik niet alleen recepten delen, maar ook grappige verhalen over eten, artikelen over hoe ik boodschappen doe, nieuwe producten, enz. En let’s face it: ik denk en praat ook al zoveel over eten dat ik waarschijnlijk wel 100 artikelen per jaar vol krijg zonder moeite over dit ene onderwerp.

Ik las dat je geen make-up gebruikt, wat met verzorging? Dagcrème, etc… Ik vind het ook altijd leuk te weten wat mensen gebruiken als zeep, deo, … De basics!

Hier kan ik kort over zijn, maar ik kan er ook een lang artikel over schrijven (en dat ga ik binnenkort ook doen). Ik doe namelijk ook niet aan crèmepjes en zo. Natuurlijk gebruik ik wel tandpasta (de rode van Prodent), deodorant (Odorex), shampoo (deze van Andrelon) en douchegel (geen voorkeur). Waarom leg ik dus later uitgebreid uit!

Hoe heb je gezorgd voor bekendheid van je blog?

Ik heb er nooit echt een bewuste strategie aan vast gehangen. Ik besteed wel aandacht aan SEO en deel mijn artikelen via mijn eigen social media, maar ik heb geen aparte blog-kanalen opgezet. Wat achteraf wel echt heeft geholpen om mijn blog te laten groeien, is om actiever bij anderen te worden.

Rond 2017/2018 had ik namelijk best even een blogdip. Ik schreef eerst minder en toen door persoonlijke omstandigheden een tijd helemaal niet. En als ik dan keek naar mijn bezoekerscijfers… dan zag ik dat helemaal niet terug. Doordat mijn blog het qua SEO vrij goed doet, had ik gewoon een standaardaantal bezoekers per dag waar ik op kon rekenen. Ik zag – mede daardoor – amper verschil in wanneer ik wel blogs publiceerde en wanneer niet. Dat vond ik niet echt motiverend.

Uiteindelijk besloot ik dat ik bloggen gewoon op een andere manier weer leuk wilde gaan maken voor mezelf. Ik stortte mezelf weer volop in de blogwereld, ontdekte heel wat nieuwe blogs en ging daar vaker reageren (want ik weet hoe leuk het is om reacties te krijgen). Daardoor kreeg ik het plezier in bloggen weer helemaal terug, en als mooie bonus kreeg mijn eigen blog ook een boost hierdoor.

Hoe vind je het extra jubileumseizoen van Wie is de Mol?

Eh, mijn antwoord op deze vraag is een béétje laat natuurlijk, al schreef ik er wel al eerder een artikel over. Ik vond het erg tof, maar vind het wel nogal een domper dat er geen enkele verborgen aanwijzing was dit jaar.

Puur, melk of witte chocolade?

Sowieso wit! Al maak je me het gelukkigst met melk-karamel-zeezout.

Wat vind je het tofste aan bloggen en wat vind je minder leuk?

Het tofste vind ik echt hoeveel mensen ik “ken” via mijn blog. Er zijn ook real life-vriendschappen ontstaan door het bloggen, wat ik nog altijd heel bijzonder vind, maar al die online contacten vind ik ook heel erg waardevol.

Minder leuk is dat ik soms het gevoel heb dat ik nog “moet” bloggen. Ik weet dat er eigenlijk helemaal niks moet, maar ik wil wel regelmatig blijven posten. Om te voorkomen dat bloggen me uiteindelijk toch tegen gaat staan, heb ik besloten om in plaats van twee artikelen per week nu een minimum van drie artikelen per twee weken aan te houden. Zo hou ik wat meer tijd over voor alle dingen die ik “eigenlijk ook nog eens wil doen”. En dat zijn er dus nogal wat, haha.

Wat zijn je blogambities op langere termijn?

Eerlijk? Ik doe niet echt aan ambities. Natuurlijk wil ik leuke artikelen blijven schrijven en mezelf ontwikkelen, maar grote doelen opstellen voor mezelf doe ik niet. Ik doe gewoon wat goed voelt en dan zie ik wel wat het resultaat is. Ben ik daar blij mee: top. Ben ik dat niet: dan ga ik het gewoon weer anders doen.

Wat is jouw toekomstdroom op persoonlijk vlak?

Ik wil heel graag moeder worden. Wanneer, dat laat ik in het midden, maar het is absoluut een grote wens. Ik wil dan graag ook een dag minder gaan werken. En verder – laat ik het hier maar gewoon zeggen in het kader van een stok achter de deur – zou ik heel graag een kinderboek willen schrijven en dat ooit in de winkels zien liggen.