Twitter is mijn favoriete sociale medium. En niet alleen omdat het zo fijn is dat je gewoon alle berichten te zien krijgt die je wil zien (hoi Facebook, zouden jullie ook moeten doen) en omdat ik het de ideale manier vind om het nieuws te volgen. Nee, er is een andere reden waarom ik Twitter zo fijn vind…
Enige écht sociale medium
Twitter is namelijk de enige van alle grote social media die écht sociaal is. De meeste mensen – waaronder ikzelf – gebruiken Facebook voornamelijk om bestaande contacten te onderhouden. Als ik je niet ken, kom je er niet in. Op LinkedIn is het zelfs zo dat je wordt gestraft als je continu onbekenden uitnodigt om te linken.
Ik heb eens bekeken wie ik allemaal volg. Van de 477 accounts zijn er 344 persoonlijk (dus geen organisaties, nieuwsbronnen e.d.). Daarvan heb ik maar 76 mensen in real life ontmoet (waarvan 6 zelfs naar aanleiding van Twitter!). Is nogal een contrast met de 237 Facebook-vrienden, die ik vrijwel allemaal in het echt heb ontmoet, maar met wie ik online weinig écht contact heb. Liken gaat immers heel snel.
Twitter-vrienden
Het is ergens een gek idee dat ik met zoveel mensen – voornamelijk onbekenden – contact heb via Twitter. Twitter is als een enorm feest waar talloze gesprekken gaande zijn, maar waar je toch heel relaxed met veel verschillende mensen kunt kletsen. Waar je in een conversatie over wat de lekkerste kleur M&M’s is kunt verzanden en iemand waarvan je merkt dat ze heel grappig is (hoi Ilse!) kunt gaan volgen zonder dat je als rare stalker wordt gezien.
Het allerleukste aan Twitter is misschien wel als je elkaar pas in het echt ontmoet nadat je elkaar hebt “leren kennen” via Twitter en het dan net zo gezellig blijkt te zijn. Of als je met mensen die je al kende weer vaker bent gaan afspreken omdat het zo leuk is met diegene op Twitter (hoi D.!). En ook mensen waarvan het vaak een beetje vreemd zou zijn om ze op Facebook toe te voegen (denk aan docenten), kun je op Twitter wél volgen. Het is alweer 3 jaar geleden dat ik mijn bachelorscriptie schreef, maar ik heb dankzij Twitter nog steeds contact met mijn begeleidster, en dat had ik niet willen missen.
Maar ook met onbekenden (die je dan toch weer een beetje kent voor je gevoel) kan Twitter een ontzettend gezellige “plek” zijn. En die timeline met humor, inspiratie en interactie maak je zelf. De drempel is laag, iemand volgen is niet gek, dus ga ervoor! Tweet erop los en maak je eigen superleuke Twittervriendenkring.
12 maart 2014 om 19:22
Ahhh! *bloos bloos bloos*