Dit jaar keek ik voor het eerst naar de Vlaamse De Mol. Als groot fan van de Nederlandse versie en na de enthousiaste verhalen van Trust Nobody (een supertoffe podcast voor Molloten) vond ik het de hoogste tijd om het eens uit te proberen. Komende zondag is alweer de laatste aflevering, maar wat héb ik genoten van dit Vlaamse seizoen. En nou ja, ondanks de lichte kater die ik overhield aan de Nederlandse editie van dit jaar, hou ik nog steeds van WIDM. Maar de Vlaamse De Mol, die heeft toch echt wel mijn hart gestolen. In deze blogpost geef ik 7 redenen waarom De Mol België veel toffer is dan de Nederlandse WIDM.

Deze blogpost is spoilervrij! Lees hem gerust als je (een deel van) dit seizoen nog niet hebt gekeken.

1. Onbekende Vlamingen in plaats van Bekende Nederlanders

Oké, niet elke BN’er die de afgelopen jaren bij WIDM voorbij is gekomen was even bekend. En veel BN’ers zijn echt hartstikke tof om bezig te zien in dit fantastische spel. Maar toch geeft De Mol met onbekende kandidaten een andere sfeer.

Allereerst speelt het geld een veel grotere rol. De gemiddelde pot in België zit in de buurt van een aardig bruto jaarsalaris en voor de onbekende kandidaten met een normale baan betekent dat dat elk honderdje voor de pot telt. Hier dus geen kandidaten die de pot laten voor wat hij is en op hun dooie gemakje zoeken naar de Mol *kuch Sinan*.

Ook worden de Vlaamse kandidaten wat meer op de proef gesteld door het spel. Ze hebben vrijwel geen contact met het thuisfront (ze leveren hun telefoon vooraf in) en krijgen ook te maken met nachtelijke opdrachten. Slapen op een relaxte hotelkamer is geen vanzelfsprekendheid, wat het spel veel intenser maakt.

2. Mentale uitdaging versus visueel spektakel

Mede hierdoor is de Vlaamse Mol ook veel meer een mentaal spel. Natuurlijk zijn er voldoende opdrachten die draaien om lef en fysieke skills, maar alles is net een tandje rustiger, waardoor het eigenlijk veel spannender wordt. De Vlaamse Mol heeft echt dat ouderwetse mysterieuze sfeertje.

Zo is er bijvoorbeeld in de eerste aflevering een bungeejump-opdracht waarbij twee kandidaten tegelijk naar boven gaan. Wie van hen moet springen, wordt bepaald aan de hand van… jongleerballetjes. ‘HUH?!’ denk je in eerste instantie, tot je weet dat er nog geen Mol is gekozen en alle kandidaten om hun Mollen-skills te testen onder andere de opdracht kregen om thuis te oefenen met jongleren. Fucking with the mind!

3. De zoektocht naar de Mol is interessanter en uitdagender

De Nederlandse WIDM is… – hoe zeg ik dit zonder oneerbiedig te zijn – een beetje kapot gemonteerd. Tuurlijk zijn drone-shots en mooie locaties supergaaf, maar er blijft bij de Nederlandse WIDM soms wat weinig ruimte over om de opdrachten goed in beeld te brengen. Er is over elk shot dat wel of niet de aflevering haalt nagedacht, om ons maar vooral zo min mogelijk input te geven over de identiteit van de Mol.

In Vlaanderen worden mogelijke Mol-acties vaak gewoon in beeld gebracht. Van elke kandidaat én van de Mol. Ik heb van de tien kandidaten eigenlijk maar twee mensen kunnen afstrepen als Mol. Bij de rest bleef het mogelijke Mol- of kandidaatschap eigenlijk perfect in balans. De Mol gaat subtieler te werk en iedereen verdient geld maar loopt ook geld mis. Hierdoor vond ik de zoektocht veel spannender, maar kon ik tegelijkertijd ook veel meer genieten van het kijken van de afleveringen.

4. De Vlaamse taal

Ik ben DOL op Vlaams. Altijd al geweest. Wat een heerlijke taal om naar te luisteren, met al die prachtige woorden. En je leert nog eens wat! Paula maakte op Twitter een aantal taaldraadjes over De Mol. Kijk uit met doorklikken als je nog niks van dit seizoen gezien hebt – er wordt een afvaller getoond.
Taaldraadjes: aflevering 2 / aflevering 3 / aflevering 4

5. De opdrachten zijn geniaal – en duidelijk te begrijpen

Ik benoemde het bij punt 2 al even kort: De Mol is veel meer een mentaal spelletje dan WIDM. Dat komt ook door de soms heel coole opdrachten. Die lijken soms een beetje maf of zelfs suf, maar zijn daardoor veel leuker.

Zo mochten in de finale twee kandidaten karaoke gaan zingen, terwijl de derde gemasseerd werd. Plottwist: dat leverde geld op als hij de hele tijd braaf bleef liggen, hoe hard de Vietnamese masseuse hem ook aanpakte. Plottwist 2: even later bleek dat hij ook mee moest zingen, door het gat van zijn massagetafel heen, zonder de muziek te horen of überhaupt zeker te weten welk liedje het was. Ik kan je vertellen: dat levert briljante tv op.

Een andere favoriet was de mega-opdracht die een soort escape room was. Op het water. Met zwemmende kandidaten en een schip. Episch!

6. De rol van de presentator is veel boeiender

Sorry, Rik, Art en andere oud-presentatoren van WIDM. In vergelijking met Gilles De Coster zijn jullie oersaaie praatpalen. Ik weet het, jullie doen je best, maar de functieomschrijving van Vlaamse Mol-presentator is echt veel interessanter. Zo dook Gilles de hotelkamer van De Mol in voor briefings alsof het niks was en is hij ook veel meer betrokken bij alles wat er gebeurt. Hij eet gezellig mee, interviewt de kandidaten en is in alle opzichten gewoon veel meer aanwezig.

7. Er is geen live-finale

Last but DEFINITELY not least: er is geen live-finale met hysterisch gedoe, maar gewoon een vooraf opgenomen finale. Een bijzonder epische finale, met een superspannende slotopdracht en een bloedstollende ontknoping. Ja, want een extra bonus van deze finale is dat je aan het eind van de aflevering gewoon weet wie de Mol is. De slotaflevering is de ouderwetse terugblikaflevering zoals die vroeger ook in Nederland werd uitgezonden. Ik kan niet wachten!

Je kunt de Vlaamse De Mol terugkijken via de website van VIER. Dat is helemaal gratis – je hoeft alleen maar even een account aan te maken. Dus heb je nog niet gekeken: ga dan lekker bingen en thank me later!

Heb je de afleveringen gezien? Luister dan zeker steeds naar de podcasts van Trust Nobody en check het soundboard en een liedje over ieders favoriete kandidaat van dit seizoen van De Mol!