Het leven is wat je er zelf van maakt. De wereld ligt voor je open. Je kunt alles worden wat je wilt. Reach for the stars! Grijp die kans, straks krijg je spijt! Het leven is kort, haal alles eruit wat erin zit. O, en maak je dromen waar!

Zomaar wat van de vele clichés waarmee we de laatste jaren worden doodgegooid. We leven in een periode waar bijna alles kan. Waar overal mogelijkheden liggen, klaar voor jou om te grijpen. Een wereld waarin je kunt rondreizen zoveel je wil, waar je kunt vechten voor je droombaan, waar je de gekste dingen kunt kopen… Er is zoveel te kopen en te beleven dat je er best wel eens overweldigd van kunt raken. En dat gebeurt ook. Steeds meer (jonge) mensen krijgen een burn-out, een depressie, een quarter life crisis…

   

Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: ik ben er wel een beetje klaar mee, met die aanhoudende druk van de maatschappij. Die drang om niet alleen te presteren, maar vooral ook het leven zo optimaal te leven. Of ja, leven? Meer je Instagram volpleuren met mooie plaatjes van waar je nu weer bent. En dat je die exotische bestemming dan meer door een lens ziet dan met het blote oog, dat is dan maar zo.

Meer of minder

Oké, dat is misschien wat cynisch. Ik geloof heus wel dat de meeste mensen ook echt wel volop genieten van verre reizen. En dat je superblij kan worden van een nieuwe outfit, of dat perfecte meubelstuk voor in je huis. Maar toch vind ik dat het allemaal wel een tandje minder kan. Want wie zal er blijer worden van een reis naar een willekeurige Europese bestemming? Die alleenstaande moeder die er drie jaar voor heeft moeten sparen? Of dat picture perfect gezin met drie schattige kinderen waarvan de ouders nooit thuis zijn omdat ze keihard moeten werken om hun droomhuis en die vier vakanties per jaar te kunnen betalen?

Wat maakt jou echt gelukkig?

De laatste tijd lees ik veel blogs over personal finance. Je zou misschien denken ‘Pff, geld, saai. Ik kan elke maand mijn rekeningen betalen: helemaal prima.’ Maar op deze blogs draait het om veel meer. Om hoe je je leven kunt inrichten op de manier die jou het gelukkigst maakt. En hoe je geld kunt gebruiken om een bijdrage te leveren aan jouw doelen op de lange termijn.

Want waar denk je nu aan terug als je op je sterfbed ligt? Aan hoe mooi je huis was en hoe vol je kledingkast? Aan het feit dat je wel honderd landen hebt bezocht, of eerder aan die ene heel speciale reis? Wil je een luxe levensstijl met dure spullen, of liever minder werken om tijd door te brengen met je familie en vrienden? Renee van Porterenee schreef een mooi stuk over jezelf belonen met spullen. En lees vooral ook wat Adine van Lekker Leven Met Minder over ontspullen en minimalisme te zeggen heeft.

Consuminderen

En hoewel minimalistisch nou niet bepaald het juiste woord is om mij te omschrijven – Marie Kondo zou spontaan in janken uitbarsten als ze mijn huis zag – ben ik de laatste tijd wel bewuster bezig met waar ik mijn geld aan besteed. Ik gooi bijvoorbeeld niet meer achteloos mijn winkelkarretje vol bij de Action, maar denk bij alles dat me aanspreekt bewust na over of ik het nodig heb en waarom ik het graag zou willen hebben. En ja, daarbij vraag ik soms ook mompelend aan mezelf of het joy sparkt. En dat werkt aardig goed voor mij. Een no-buy year zoals Sanne heeft ingevoerd is het niet voor mij, maar het is absoluut inspirerend om te lezen wat haar ervaringen tot nu toe zijn.

Dromen, durven en druk

Ook onder Romy’s blogpost over het verschil tussen dingen niet willen of niet durven las ik een aantal interessante reacties, waarbij vooral de reactie van Josephine er voor mij uitsprong. Want ook als je iets (misschien) wel durft, is het de vraag of je iets echt belangrijk vindt om te bereiken. Josephine stelt de terechte vraag of bepaalde dingen je leven wel echt verrijken, of dat ze gewoon interessant klinken. En daar ben ik het helemaal mee eens.

In een tijd waarin veel mensen de meest exotische vakantiebestemmingen opzoekt, wordt het bijna gênant om te zeggen dat je voor het tweede jaar op rij thuis blijft in de zomer. Zoals ik doe. En daarbij voel ik geen centje pijn. Ik ben onwijs blij dat ik Nederland en mijn eigen omgeving op waarde heb leren schatten en er oprecht van kan genieten.

Ambitie

Ook qua werk is niets zo belangrijk als goed op je plek zitten en iets doen waar je blij van wordt. Wat is een mooie functietitel of veel status waard als je er diep in je hart niet gelukkig van wordt? Moet je per se in razend tempo een carrièreladder beklimmen als je het halverwege – of op een kwart voor mijn part – wel welletjes vindt? Wil je een afdeling leiden, ook als dat betekent dat je werkweek voor 90% uit vergaderen bestaat? Ik in elk geval niet. Een voormalig leidinggevende wilde nogal vaak van me weten wat nou eigenlijk mijn ambitie was. Nou, die is eigenlijk heel simpel: inhoudelijk uitdagend werk dat ik leuk vind, in een goede sfeer met toffe collega’s en bij een organisatie waar ik achter de doelstellingen sta. Ik wil geen team onder me van mensen die het werk doen dat ik zelf juist zo leuk vind.

Neem de tijd om te ontdekken wat je echt belangrijk vindt in het leven. Waar je hart een sprongetje van maakt. Welke wensen zijn écht van jou?