Sorry, ik kon het weer niet laten om een woordgrap te maken over Eetbar DIT, waar ik afgelopen weekend was. Deze keer waren Ilse en Lilian mijn tafelgenoten. Grappig genoeg bleek achteraf dat we hadden afgesproken op de dag dat het precies een jaar geleden was dat we elkaar voor het eerst ontmoetten. Na een korte shopsessie in Den Bosch, waarbij we geen enkel boek kochten (een unicum in de boekenbloggersbrowniedate-historie!), gingen we naar Dit. We hadden namelijk een missie…

Nadat ik voor het eerst bij Dit was geweest, opperde Ilse dat we daar ook eens een BBB-date (dit gaat nog steeds over boeken, bloggers en brownies, hoor, niet dat je denkt dat we afspreken om te gaan sporten) konden doen. Toen we een paar weken geleden een datum hadden geprikt, riep ik dat we daar ook gewoon alleen toetjes konden bestellen. De vorige keer dat ik bij Dit was, kreeg ik namelijk acuut last van keuzestress toen ik de dessertkaart zag. ZO VEEL LEKKERS! En laat ‘alle toetjes van de kaart bestellen’ nou net op Ilses bucket list staan… Je begrijpt het al: Lilian en ik waren niet te beroerd om haar te helpen dit levensdoel te vervullen en het boekenbloggerstoetjesdiner (lekker beknopte naam weer) was geboren.

We weken een klein beetje af van de planning, want álle toetjes bestellen deden we niet. We begrijpen namelijk alle drie niet waarom je kaas als toetje zou willen bestellen, en de sticky bananen-bites spraken ons ook niet aan. Bij het bestellen kregen we de vraag of we wel zeker wisten dat we zoveel wilden bestellen, omdat alleen de chocolademousse al behoorlijk veel was. We besloten de solero & drop ook te laten zitten en bestelden de chocolademousse, appeltaart, cheesecake, carrotcake én natuurlijk drie Surprise-eieren.

We hadden ons amper mentaal kunnen voorbereiden, of er kwam al een enorm bord onze kant op. Het halve restaurant keek ons aan alsof we niet goed bij ons hoofd waren, maar we vermoedden dat ze stiekem gewoon jaloers waren dat wij wél alleen toetjes durfden te bestellen.

Het toetjesdiner bleek nog best een opgave. Niet omdat het zoveel was, maar wel omdat alle toetjes niet alleen superlekker, maar ook supermachtig waren. Onze maagjes (of ja, magen inmiddels – we hebben een spontane maagvergroting gekregen) hadden helaas geen superkrachten. Op pure wilskracht kregen we het bord vrijwel leeg. Woehoe, we did it!

Oh, en dit zat er in onze surprise-eieren: een schaap met molentje voor Lilian (met slechts twee onderdelen toch een behoorlijke uitdaging om in elkaar te zetten), de stoffen frisbee (da f*ck?) van Ilse en mijn poolvos. Ilse besloot haar frisbee achter te laten en nam als herinnering aan deze legendarische dag het bonnetje mee.

 

Heb jij ook de stiekeme wens om ooit een toetjesdiner te doen? Of heb je deze uitdaging al kunnen afvinken?