De top 10 van meest gelezen blogposts op Een of andere Blog bestaat vrijwel helemaal uit recepten. En nu zijn mijn Oreo-monchoutaart met browniebodem en arretjescake (om maar even wat populaire posts te noemen) ook wel erg lekker, maar opvallend is het wel. Soms roep ik voor de grap dat ik dan maar foodblogger moet worden. Voor iemand die zo’n beetje de hele dag door aan eten denkt en overal notities met receptideeën of halve ingrediëntenlijsten heeft liggen, lijkt dat in eerst instantie niet zo’n vreemd idee. Toch is het absoluut niet serieus bedoeld. Ik zou namelijk echt een héle slechte foodblogger zijn. Ik vertel je waarom!

Niet zo picture perfect

Zoals ik al eens eerder in een blogje vertelde, zien mijn baksels er meestal lang niet zo lekker uit als ze smaken. De reepjes op mijn appeltaart zijn altijd gedrochtelijke hobbeltjes, vandaar dat je op mijn blog alleen maar een recept voor appelkruimeltaart vindt… O, en foodfoto’s maken is ook een vak dat ik niet zo goed beheers. Maaike kan dat wel heel goed (bekijk deze perfecte foto maar eens zonder te kwijlen), maar om haar nou elke keer over te laten komen vanuit Amsterdam is niet heel handig 😉

Ik vind fruitwater vies

Zo’n beetje elke food- of lifestyleblogger slurpt deze zomer liters fruitwater weg. Het liefst uit zo’n vaas met een kraantje, want dat is leuk bij de picknick. Hoewel het er inderdaad hartstikke sfeervol uitziet, vind ik dat hele spul niet te zuipen. Water met zo’n heel vaag smaakje van limoen of munt vind ik gewoon nogal viezig. Ik ben dol op water, maar ik vind zo’n halfslachtig smaakje simpelweg niets toevoegen. Net als te waterige ranja of dat vitaminewater. Ik wil óf serieuze smaak, óf gewoon heerlijk dorstlessend water.

Wie doet de afwas?

Als foodblogger valt dit nog wel mee, maar als je ook foodvideo’s gaat maken… Altijd als ik naar filmpjes van Foodgloss kijk, denk ik alleen maar: wáárom gebruik je overal aparte bakjes voor? Oké, ik snap dat het voor een filmpje wel zo praktisch is, maar hallo: ál die bakjes moeten ook nog schoon. Ik ben zelf dus een meester in vaatvermijding. Als ik iets moet afwegen, zet ik de verpakking op de weegschaal, bereken ik hoeveel erin moet blijven zitten en schep ik het ingrediënt rechtstreeks in de beslagkom of pan die de eindbestemming wordt. Daarom zie je op mijn blog dus ook vrijwel nooit een gezellige foto van alle ingrediënten, hoogstens wat verpakkingen op een rijtje 😉

Ik heb nog nooit bananenbrood gebakken

Of banaan-ei-pannenkoekjes. Ik heb gewoon een schurfthekel aan banaan. En aan kaas, kokos(olie), noten, peulvruchten en zaden. Ja, heel handig als je de meest doorsnee ingrediënten in foodbloggersland niet te pruimen vindt…

Hashtag healthy food

Over zaden, kokosolie en banaan gesproken: what’s up met al die gezonde koekjes en andere baksels waar je altijd deze vieze ingrediënten in moet doen? Bak alsjeblieft échte brownies en taarten… O, en die koekjes: mijn theorie is dat die volkoren koekjes met gezonde zaden alleen maar zo healthy zijn omdat dat halve koekje de rest van de dag tussen je tanden blijft hangen en je daardoor al geen zin meer hebt in een tweede koekje. Kan een wetenschapper deze hypothese nog even bevestigen?

Ontbijt-feit

Het zal je dan ook niet verbazen dat ik niet aan gezonde ontbijtjes met muesli, granola of havermout doe. Laat staan dat ik overnight oathies wegwerk in de ochtend. Niet dat ik een teer maagje heb, hoor. Ik vind ontbijtbuffetten echt paradijselijke oorden. Broodjes, fruit of warm ontbijt? Broodjes, fruit én warm ontbijt! Als ik gewoon thuis ben, eet ik trouwens meestal een beschuit met muisjes – gewoon omdat het kan – of een boterham met een goede laag chocopasta. En nee, dat is dan ook nog geen foodblogger-verantwoorde Nutella, maar gewoon die van het Oké-merk (want bijna gratis).

Meer van hetzelfde

Hoewel ik best het nut inzie van gevarieerd eten, eet ik in de praktijk gewoon negen van de tien keer een avondmaaltijd die minstens elke maand op het menu staat. Altijd goed-pasta’s, rijst met kip en groenten, het Hollandse AGV’tje of die stamppot die ik al 25 winters lang eet. Mijn eetdagboeken zouden dan ook écht heel saai worden. En hoewel ik het met bakken altijd heel leuk vind om nieuwe dingen uit te proberen, heb ik de pech dat zo’n beetje alles in de smaak valt. En dus wordt mijn bak-oeuvre groter en groter, en elke keer dat ik met een experiment bezig ben, krijg ik verzoeknummers. ‘Audrey, wanneer krijgen we nog eens dadeltaart? Of die Oreo-dingen, ook zo lekker! Oh, wil je die brownies nog eens maken? En monchoutaart met kersen hebben we ook al lang niet meer gehad!’

Ja, ik als foodblogger, dat is echt gedoemd te mislukken. Dus als jullie het niet erg vinden, post ik gewoon eens af en toe een recept en blijf ik verder gewoon lekker omnibloggen.

Is er aan jou wel een briljant foodblogger verloren gegaan?