Een van de beste keuzes die ik in 2018 heb gemaakt, is om eindelijk de stap te zetten waar ik al zo lang over twijfelde: een nieuwe baan zoeken. En met succes, want mijn nieuwe werk heeft alles dat ik zoek: een prettige werksfeer, leuke collega’s, afwisseling en uitdaging. Maar bovenal is het de baan die perfect bij mij past.

Tijdens het sollicitatieproces en mijn eerste werkweken voelde alles direct zó goed en fijn dat ik geen moment spijt heb gehad van deze keuze. Het warme bad waarin ik terecht kwam liet me beseffen wat echt belangrijk is in een baan. En daarmee hangt natuurlijk samen wat je vooral níét moet hebben in een baan.

Dus twijfel je wel eens over je werk? Vraag je je af of je nog wel op je plek zit? Denk dan eens kritisch na over wat jij echt belangrijk vindt. Het onderstaande lijstje met 7 tekenen dat je niet (meer) op je plek zit qua werk helpt je hopelijk op weg.

1. Je kunt niet jezelf zijn

Deze zet ik met stip op 1. Heb je het gevoel dat je je op je werk anders voor moet doen dan je bent? Moet je veranderen om succesvol te zijn in je functie? Dan is er voldoende reden om eens goed na te denken of je dat wel wil.

Tegenwoordig lijkt de focus zo op professionele en persoonlijke groei te liggen dat gewoon je werk doen en daar blij mee zijn wel een scheldwoord lijkt te zijn. Kijk, natuurlijk is het goed om jezelf te ontwikkelen en te kijken wat je kan en wil verbeteren om een stap vooruit te zetten. Maar waak ervoor dat je niet iemand anders’ pad gaat volgen. Cursussen volgen, nieuwe werktaken aannemen, dingen die je doodeng vindt maar “gewoon doen”: het sluipt er vaak in omdat in de maatschappij van je verwacht wordt “dat je alles eruit haalt wat erin zit”.

Maar ‘goed’ kan ook gewoon goed genoeg zijn. Je moet niet alles doen omdat het kan, maar vooral kritisch kijken naar wat jij wil. Waar je nou echt blij van wordt. Dat je dol bent op je vakgebied betekent nog niet dat je ook geniet van bijvoorbeeld een leidinggevende functie of acquisitie. En misschien wil je met je universitaire opleiding wel helemaal geen beleid maken, maar liever iets praktisch doen. Wie of wat houdt je tegen? Wees niet bang om een pas op de plaats te maken om te ontdekken wat jou gelukkig maakt.

2. De missie van de organisatie past niet bij je

Dat een vegetariër zich niet thuis voelt bij een vleesverwerker en een gemiddelde geheelonthouder niet bij een bierfabrikant wil werken, spreekt voor zich. Maar er zijn meer factoren die ervoor kunnen zorgen dat je je niet prettig voelt binnen een organisatie. Als de doelen, missie of visie niet passen bij wie jij bent, ontstaat er vroeg of laat frictie.

Vind je het niet oké hoe een bedrijf met klanten of werknemers omgaat? Ligt de nadruk te veel op geld in plaats van kwaliteit en baal je daar elke keer weer van? Of schaam je je bijna als iemand op een feestje vraagt wat voor werk je doet? RUN!

3. Geen eerlijk salaris

Geld is voor mij nooit het belangrijkste geweest. Daarom heb ik het ook niet over een hoog salaris, maar over een eerlijk salaris. Maar net als zo veel vrouwen (en vast ook wel een aantal mannen) ben ik zo iemand die nog wel eens concessies deed omdat leuk werk of meer zekerheid nou eenmaal voor geld gingen. Maar als je erachter komt dat je veel minder verdient dan collega’s of anderen in je vakgebied en dat jij met al je vriendelijkheid en redelijkheid al jaren amper groeit in salaris, dan weet je dat er iets heel erg mis is.

Ik zou je, als je blij bent met je werk, altijd aanraden om hierover eerst in gesprek te gaan met je baas. Misschien is hij of zij zich wel helemaal niet bewust van wat nou echt een marktconform salaris is voor iemand met jouw achtergrond. ‘Nee’ heb je, ‘ja’ kun je krijgen. En als je in een kleine organisatie werkt die in zwaar weer zit en je helemaal verliefd bent op je werk, kun je zeker overwegen om akkoord te gaan met uitstel van een salarisverhoging.

Maar heb je het gevoel dat je aan het lijntje wordt gehouden en dat dat eerlijke salaris er gewoon niet gaat komen? Kijk dan vooral rond en kom erachter wat je waard bent. Check het Salariskompas, vraag vakgenoten om input, zet niet te laag in en ga ervoor! Je verdient het.

4. Een slechte werksfeer

Zelfs de saaiste klussen kunnen leuk zijn als je ze maar met de juiste mensen doet. Ik zal nooit vergeten hoe ik vroeger in de zomer blauwe bessen plukte voor 70 cent per kilo, zittend op een omgekeerde emmer. We waren met een leuk groepje mensen, een jongen had altijd een radio mee en de sfeer was altijd zó gezellig!

Ik heb nu uiteraard niet meer de ambitie om dit soort saai, onderbetaald werk te doen, maar wat ik wel weet, is dat je een werkplek waar de sfeer slecht is sowieso niet moet willen. Als er te veel rotte appels tussen je collega’s zitten – of je zelfs met helemaal niemand aansluiting hebt – moet je gewoon wegwezen. Hetzelfde geldt voor een angstcultuur waarin je continu op je tenen moet lopen en waar het soms wel een strafkamp lijkt.

5. Beroerde bazen

Ze zijn er in alle soorten en maten: bazen waaronder je gewoon niet moet (willen) werken. Natuurlijk is geen enkele leidinggevende perfect, maar er zijn karaktereigenschappen en gedragingen die heel vervelend kunnen uitpakken en in het slechtste geval je zelfvertrouwen vernielen. Autoritair of kleinerend gedrag, onterechte woede-uitbarstingen, geschreeuw… Het draagt allemaal niet bij aan een prettige werksfeer. Het meest frustrerend is wat mij betreft toch wel een leidinggevende die niet open staat voor feedback. Iemand die gewoon niet bereid is om te luisteren naar je als je met goede intenties je ideeën of gevoelens deelt. Een fijne leidinggevende is echt goud waard!

6. Je leeft van weekend tot weekend

Iedereen houdt van het weekend of vakanties. Je leeft niet om te werken, maar werkt om te leven, toch? Als je je vrije tijd echter steevast nodig hebt om bij te komen van je werk, dan gaat er iets goed mis. Moet je jezelf ’s ochtends uit bed slepen? Weet je in september al hoeveel dagen je nog moet werken voor het eindelijk kerstvakantie is? Of krijg je op zondagavond al een knoop in je maag voor de week die eraan komt? Trek dan je conclusies.

7. Mentale en lichamelijke klachten

Die knoop in je maag op zondagavond komt mij maar al te bekend voor. In het verleden had ik een baan waarbij ik zelfs op zaterdag al opzag tegen maandag. Ik stond ’s ochtends zelfs af en toe over te geven, wat er uiteindelijk toe leidde dat ik op werkdagen mijn ontbijt maar gewoon helemaal oversloeg. Ook had ik last van huilbuien en liep ik met lood in mijn schoenen het kantoor in. Geen enkele baan is het waard om mentale en lichamelijke klachten van te krijgen. Ik heb van dichtbij gezien wat burn-outs met je kunnen doen en ben enorm blij dat ik dat zelf heb weten te voorkomen.

Help, ik vind mijn baan niet meer leuk! Wat nu?

Als je voor jezelf de knoop hebt doorgehakt dat je een andere baan wil, voelt dat vaak als een hele opluchting. Maar what’s next? Mijn advies: hou het stil op je werk. Eerlijk vertellen dat je op zoek bent naar een nieuwe baan is in bijna alle gevallen een slecht idee. Heb je ook maar de minste twijfel over de reactie van je huidige werkgever? Neem dan geen enkel risico en ga solliciteren in stilte. Houd de zaken volledig gescheiden: kijk uit met LinkedIn, zoek geen vacatures op je werk en bespreek het niet met collega’s. Hoe verleidelijk het ook kan zijn om tijdens het klagen met je collega’s te vertellen over je plannen: het kan tegen je werken. Daarnaast zadel je collega’s op met de last van een geheim, wat hen ook in een lastig parket kan brengen.

Ook belangrijk: maak geen overhaaste beslissingen. Hoe graag je je huidige baan ook vaarwel wil zeggen: neem de tijd om erachter te komen wat je echt wil. Verdiep je goed in potentiële nieuwe werkgevers en gebruik het sollicitatiegesprek als een dialoog waarin je kritisch bekijkt of een baan en werkplek wel de juiste match zijn voor jou.

Heb je nog twijfels of vragen? Reageer dan gerust onder dit artikel of stuur me een mailtje. Veel succes!